Dijital platformların ülkede yayına girişiyle başlayan özgün içerik yaratma arayışı pek çok deneysel işle karşılaşmamızı sağlıyor. Süre başta pek çok çerçeveden kurtulmanın etkisiyle senaristler daha özgür davranabiliyor. En önemli etkenlerden biri de reyting baskısının olmaması. Bu özgürlükle kendi çizgisini yaratan dizilerden biri “Bizi Ayıran Çizgi”. Gain’de yayımlanan dizi ilk sezonunu tamamlamış durumda. Kapanışını birinci sezonun sonu ibaresiyle yapsa da ikinci sezona dair bilgi yok henüz.
Dizinin künyesinde öne çıkan isim Tolga Afşin Kaya. Dijital içeriğe pek çok dizi üreten prodüktör olarak bilinen Kaya ilk senaryosuna imza atmış ama yalnız değil, Murat Onur ile birlikte kotarmış. Yönetmen koltuğundaysa 2016 yapımı ortak yönetmenli film “Rauf” ile tanıdığımız Soner Caner oturuyor. Künyenin en güçlü yanları teknik dallar. İyi görüntü yönetmenlerinden Vedat Özdemir’in sinematografisi ve üretken isimlerden Cem Öget’in müzikleri de tamamlayıcılar. Hazal Subaşı ve Ozan Dolunay da çiftimizi oynayan isimler. Subaşı özellikle “Çukur”da dikkat çekmiş, duru güzelliğine hayran olunduğu belirtilen bir isim. Dolunay da ekranlarda sık sık görünen isimlerden.
Dizinin resmi özeti şöyle; Sinem, İstanbul’da yaşanan bir terör saldırısı sonucu hayatını kaybeder. Sinem’in ölüm haberini almasıyla birlikte günden güne hayatla ve gerçekle bağı kopmaya başlayan sevgilisi Sinan, Sinem ile kendisini ayıran çizgiye geri dönmeli ve Sinem'i kurtarmalıdır.
Bu özet okuduğunda akla ilk olarak “Groundhog Day” ve “The Butterfly Effect” geliyor. Tekrarlanan gün konsepti ile bir aşkın kurtarılma çabasını izleyeceğimize dair bir algı yaratılıyor. Lakin pek öyle olmadığı ortada. “Bizi Ayıran Çizgi”, bir bulmaca. Sorular sorduran ve cevaplar için bekleten bir bulmaca. Açılışını Sinan’ın üzüntüsüyle, intiharıyla yapıyor. İntihara sebep olanın Sinem’in bir patlamada ölmesi olduğunu anlıyoruz. Sinan’ın Sinem’i kurtarma çabasını görüyoruz daha sonra. 27 Kasım günü 10:55’de yaşanan patlamanın öncesine gidebildiğine de tanık oluyoruz. Taksiye binmesine engel olmaya çalışıyor. Lakin tanışmadıkları izlenimine de kapılıyoruz. Öte yandan aynı günler, aynı sahneler derken ilk üç bölümden bir veri daha geçiyor elimize. Patlamanın ardından 40 gün geçmiş. Pek çok soru işaretiyle kurulan bulmaca parçaları vermeye devam ediyor.
“Bizi Ayıran Çizgi”, diziden çok bir kısa filmi andırıyor esasında. Kısa film olarak değerlendirildiğinde başarılı demek mümkün. Lakin dizi olarak aynı başarıyı gösterdiğini söylemek zor… Diziyi beş bölüm olarak tasarlarken seyirciyi ve genel geçer işleyişi pek de umursamamışlar. İlk üç bölümün neredeyse birbirinin aynı sahnelerin kurgulanmasıyla oluşması izleyici için zorlayıcı. Zaten kısacık süresi varken sürekli doldur boşalt yapılmasının dramatürjiye de bir katkısı yok. Pekiştirmelerle geçen üç bölümün ardındansa gayet hoş ve stilize anlar var. Sinan’ın üzüntüsü, çabası, intiharı derken ilerledikçe patlamaya ağıt yakıyor Bizi Ayıran Çizgi. Görüntü yönetmenin usta işçiliği ve müziklerle çok iyi bir atmosfer yaratıyor. Son iki bölüm aşkı anlatmaya girişirken, karşılıklı sohbetle akıyor. Dizinin can alıcı noktası ve izlenesi anları da o iki bölüm zaten. Fantastik boyuta geçerek anlamı da derinleştiren sekanslar ve kullanılan metaforlarla okuması keyifli hale geliyor. Koca İstanbul’da bomboş sokaklara, sadece iki kişiyi görmeyeli epey olmuştur. İlk üç bölüm geçilmesi gereken sırat köprüsü gibi bir anlamda. Zira son iki bölümde oluşan resim hayli iyi. Sezon finali beklenen açıklamayı yapıyor. Her şey anlamını kazanıyor ve sorular cevaplanıyor. İyi bir final ve devamı gelmesi de gerekmiyor aslında. İkinci sezona pek gerek de yok gibi.
Bizi Ayıran Çizgi, seyircisini ilk başta biraz zorlasa da sonradan toparlayarak anlam kazanan deneysel bir iş. Mantık hatasına düşmeden kotarılmış bir bulmaca. Stilize görüntülerine bindirdiği müziklerle bir şiir yaratıyor. Bu atmosferle melankolik aşk hikayelerini sevenleri mest ediyor. Gerçeklikten kopmayı sevenler ve izlerken duyguyu mantığın önüne koyanlar için biçilmiş kaftan.
Yorum Gönder