Yapımcıların masasında her daim bir senaryo vardır ve filme çekilmeyi beklerken yıllanan şaraplara dönüşürler bazen. Doğru zamanı beklerler. Bazen de zamana yenik düşerler. Sektörün dedikodu kulislerinde bunun için yapılan listeler bile vardır. “Henüz filme çekilmemiş en iyi senaryolar” listeleri dergilerin bile dosya konusu olur dönem dönem. İşte o projelerden biri olan doğaüstü gerilim “Solace” vizyonda.
13 yıl önce yapımcı Beau Flynn, o zamanlar tanınmamış olan Sean Bailey ve Ted Griffin’in yazdığı doğaüstü gerilim türündeki Solace'ın senaryosunu ilk okuduğunda, bu filmi çekmek istediğini hemen anlamış. “Solace'ın hikâyesi ve karakterleri benzersizdi. Solace insanları düşündüren bir film. Ahlak ve insanlık gibi konuları ele alan bir hikâyesi var. Ötenazi ve yaşama son verme, kader ve yaşam hakkı sorularını ele alırken aynı zamanda birçok kışkırtıcı noktaya da parmak basıyor. İlk ve en önemli özelliği, Solace'ın eğlenceli olmasının yanı sıra etkili de olması. Bu onu çok farklı ve özel bir film yapıyor.” diyen Flynn’e filmin diğer yapımcılarından Thomas Augsberger de katılmış heyecanla. “Filmin zamanlaması konusunda şansımız yaver gitti. Bir anda çok iyi yazarlardan çok iyi bir proje geldi. Beau ve ben, New Line'da prodüksiyonun başına henüz gelen Toby Emmerich; “Bunu sizden almak istiyoruz.” dediğinde çok gururlandık. Daha sonra da bu filmi New Line'da birlikte yapalım' dediler. Emmerich'in Solace'a verdiği güçlü destek, birçok yazar, yönetmen ve oyuncu gelip giderken, 10 yıl boyunca projenin stüdyoda kalmasını sağladı. Bir noktada, pazarlama arayışına giren New Line, Solace'ı, gişe rekorları kıran Se7en'ın, Morgan Freeman'ın da olacağı bir devam filmi olarak çekmeyi düşündü. Yine bir diğer girişimde, yönetmen Mark Pellington'la görüşüldü ve stüdyo senarist James Vanderbilt'i (Zodiac) bazı revizyonlar yapması için getirdi ama film hiçbir zaman yapım aşamasına geçemedi.” diyerek anlatıyor süreci. Bu süreçte tanınmamış ikiliden Bailey prodüktör olarak ün yaparken, Griffin ise senarist olarak ün yapmış. 1999’da “Ravenous” ve “Best Laid Plans” ile iyi başlangıç yapan Griffin’in iki yıl sonra “Ocean's Eleven”ın senaristlerinden biri olmasıyla gişe filmlerine attığı adımın devamı da “Matchstick Men”, “Rumor Has It..”, “Killers” ve “Tower Heist” ile gelmişti. Anlaşılan ikilinin en parlak projeleri “Solace” imiş.
2011’de ilk filmi “2 Coelhos” ile ödül avcısı haline gelen Brezilyalı yönetmen Afonso Poyart’ın neden seçildiğini de Flynn’den dinleyelim. “Bir yapımcı olarak bunu çok istedim. 2 Coelhos filminde aradığım tüm öğeler vardı. Güçlü bir bakış açısı, harika görseller, iyi performanslar, kendine güvenli bir yönetim. Doğaüstü gerilimleri daima çok sevmişimdir. Bu yüzden Solace'ı okuyunca böyle bir film yapılmadığını ve bunu ancak onun yöneteceğini anladım.” Poyart da bu ilgiye karşılıksız kalmamış. Solace'a “âşık” olmadan önce birçok senaryo okuduğunun altını çizmiş ve “Bu filmin yapısındaki denge, hikâye ve güçlü karakterleri kusursuz. Akıllıca, şüphe uyandırıyor, aksiyon dolu ve görsel olarak ikna edici. Senaryonun sinematik potansiyelini keşfetme ve Anthony Hopkins'in canlandırdığı, medyumluk becerileri olan birinin zihnine girme ve onun gösterdiklerini canlandırma fırsatı bizzat ilgimi çekmişti.” diyerek anlatmış heyecanını. Diğer heyecanı da Anthony Hopkins, Jeffrey Dean Morgan, Abbie Cornish ve Colin Farrell’in başını çektiği oyuncu kadrosuyla çalışmak olmalı.
Yapımcılarının ve yönetmeninin duyduğu heyecana iyi fragmanı da eklenince beklentiler yükselmişti. En başta Hopkins’in varlığı ve seri katili yakalamak için danışılan medyumu canlandıracak olması merak uyandırmıştı. Doğaüstü gerilim olarak tanımlanan film aslında iyi bir başlangıç yapıyor. Tıpkı yapımcısının söylediği gibi kışkırtıcı görselliğine bir de çok iyi müzikleri ekliyor. Bir cinayet mahallindeyiz ve çok geçmeden FBI ajanları Joe ve Katherine ile tanışıyoruz. Katilden tek bir iz yok, maktül tek darbe ile öldürülmüş. Seri katili yakalamak için devreye ikna edilmek üzere yanına gittiklerinde tanıştığımız John da bir medyum. Taze üçlü bir yandan cinayetleri araştırırken diğer yandan her birini derinlemesine tanıyoruz.
Solace ilk yarısını gayet iyi geçiren bir film. Hopkins’in perdedeki varlığını özlememizin de etkisiyle medyum sahneleri bunda çok etkili oluyor. Poyart iyi kareler yaratmış ve adeta akılda kalıcı fotoğraflar yaratmış. Olay yeri incelemelerinde de aynı tarzı sürdürerek klip estetiğinden bol bol katkı almış. John’un bir temasla iki ajana dair gördüğü gelecek anlarıyla heyecanı da arttırmış. Gayet iyi bir seri katil gerilimi olarak giderken ikinci yarıda mesaj verme hevesine kapılarak dağılıyor. Ahlaki çözümlemeler, ötenazi, son nefese kadar geçirilen her saniyenin önemi gibi bildik mesajları boca ederek finaline yürüyor. Madem konumuz Joe ve Katherine değildi niye tanıdık dedirten bir senaryo faciası olduğunu zayıf finaliyle de gösteriyor Solace. Meğer tüm mevzu medyumun gör dedikleriymiş. Spoiler vermeden anlatılmaz ama sözde sürpriz finalin de tahmin edilebilir olduğunu ekleyeyim. Hopkins olmasa katlanılması zor bir işkenceye dönüşüyor sonunda.
Teoride parlak bir fikrin nasıl heba edileceğine dair derslik bir film Solace. 101 dakikanızı çalmak için sizi kandırmasına izin verecekseniz beklentilerinizi olabildiğince düşürmenizde fayda var...
Yorum Gönder