Heavy Metal müziğin kuşaklar üzerindeki etkisi bir yana halen bazı ülkelerde oldschool üretim devam ediyor. Özellikle alt dalları doksanlardan aşina olduğumuz o makyajlı yüzler, dikenli çivili aksesuarlarla yaşamayı sürdürüyor. Dönemin müziğinin giderek tamamen elektronik altyapıya teslim olması ve genç kuşağının sinirini, isyanını yansıtma arayışının ulaştığı en çiğ ve saf yer metal müzik. Bir dönem düşüşe geçen türün yeniden yükselişine paralel olarak filmlerin gelmesi de hiç şaşırtıcı değil. Her yıl bir iki iyi örnek izler olduk. Son dönemin örneği de bir ortak yapım. 2018 yapımı Finlandiya, Norveç ve Belçika ortaklığı bir grubun hayallerine odaklanarak güldürmeyi seçenlerden. Orijinal adıyla “Hevi reissu”, dolaşımda bilinen adıyla “Heavy Trip” türü sevenlerin ilgisine mazhar…
İskandinav topraklarında geçen filmin künyesi ortaklıklarla dolu… Juuso Laatio, Aleksi Puranen, Jari Olavi Rantala ve Jukka Vidgren hikayenin dolayısıyla da senaryonun sahipleri. Ülkelerinin kısa filmler ve dizilerle bilinen isimlerinden en tecrübelisi Netflix’e de iş yapan Rantala. 2005 yılına ödül canavarı olarak damga vuran “Paha maa / Frozen Land”in senaristlerinden biri olarak tanıyoruz kendisini. Bu dört isimden ikisiyse yönetmen koltuğuna ilk uzun metrajları için oturmuş: Juuso Laatio ve Jukka Vidgren. 2011 yılında 25 dakikalık kısa metraj aksiyon/animasyon “Dr. Professor's Thesis of Evil” ile ortaya iyi iş çıkaran ikili ikinci ortaklıklarına soyunmuş. Laaito sonrasında bir şey yapmamışken, Vidgren “Tough Love” adlı mini dizide yönetmenlik yaparak geçirmiş 2016 yılını. Söz konusu İskandinav filmi olunca kadroyu saymakla yetinebiliyoruz haliyle. Johannes Holopainen, Samuli Jaskio, Antti Heikkinen, Max Ovaska, Minka Kuustonen ve Ville Tiihonen kadronun başını çeken isimler. Ülkelerinin kariyerleri oyuncuları ama filmde simaen de tanımak mümkün değil. Özellikle grubu oluşturan dörtlünün uyumu çok iyi… Gerçekten grupları varmış da film çekmişler gibi görünüyor. Hem aralarındaki kimya hem de performans sahnelerinde döktürüyorlar.
Finlandiya’yız… Küçük bir kasabada… Ren Geyiği eti tesisinin bodrum katında… Amatör bir grup, metal müzik icrasında… Kısaca dörtlüyü tanıdıktan sonra müziğe olan aşkları ve hakimiyetleri konusunda bir tereddütümüz kalmıyor. Bir yandan çalışıyor bir yandan da grup üzerine kafa yoruyorlar. Tam da hayallerinin ortasına bir tesadüf düşüyor. Norveç’te düzenlenen kuzeyin en büyük metal festivalinin organizatörüyle tanışıyorlar. İlk bestelerini çalıp kaydederek demolarını yaptıktan saniyeler sonra hem de… Adam her ne kadar mutsuz ayrılsa da arkasından koşup demolarını da veriyorlar. Fitili ateşleyen ise Turo’nun hoşlandığı kıza festivalde sahne alacağız yalanını uydurması oluyor. Kasabada yayılan dedikodu sonra işler değişiyor… Küçük bir yalan dallanıp budaklanıyor…
“Hevi reissu” türün doğduğu toprakların filmi olarak zaten bir adım önde. Her şey adeta dökümanter havasında. İşin komediye döndüğü kısımlarda çok iyi detaylar kullanılmış. Kasabalının gruba tepkisi tamamen gülme efekti yaratıyor. Herkesin sırf uzun saçlılar diye “homo” diyerek dalga geçmesi, tipik satanist klişeleri ile dalga geçerek aşağılaması, ciddiye almaması her seferinde güldüren unsurlar. Filmi de hafifleterek gerekli esnemeyi sağlarken, tempo kazandırıyor. Grubu oluşturan elemanları da o kadar çabuk tanıtıyor ve sevdiriyor ki dakikalar akıyor. Zekice manevralar yapmayı ihmal etmeyen filmin tüm ciddiyet ile absürt anları işleyişi de gülme gazı yaratıyor. İkinci yarısında yol filmine evrilirken şölenle yapılan kapanış da aynı zekanın ürünü. Türü ve nasıl yankılandığını bilen bir dörtlü var karşımızda belli ki… Eğer bir şey beklemeden izlenirse daha da zevk veren bir film Heavy Trip.
Prömiyerini 9 Mart 2018’de ülkesi Finlandiya’da yapan film yılı da festivallerde geçirmiş. Festivallerde gördüğü ilgi sonrası Amerika’da limitli salonlarda da olsa vizyon fırsatı bulmuş. Halen festival yolculuğuna devam ederken kendisine yeni hayranlar edinmekle kalmıyor şimdiden topladığı dört ödülle bu ilgiyi de taçlandırmış durumda. Grup elemanının ne tür müzik yapıyorsunuz sorusuna tüm doğallığı ve ciddiyetiyle “Senfonik post apokaliptik geyik öğütmeli, hıristiyanlık karşıtı, savaşçı pagan fenoskandiyen metal” cevabını verdiği, metal müziğin bangır bangır kolonları inlettiği ortalarından itibaren zıvanadan çıkan bir eğlencelik “Hevi reissu”. Türü sevmeyenleri bilmem ama metalciler için 92 dakikalık bir karnaval. Hem de tekrar tekrar yaşanılacak cinsten…
Yorum Gönder