Korku gerilim sinemasının emekle döneminde her filmin üzerine koya koya ilerlettiği tür özellikle 70’li yıllarda farklı örneklerle büyük mesafe almıştı. 1978 yılında Meir Zarchi’nin hikayesini kadın kahramanının gözünden anlattığı, kan ve çıplaklığı yoğun olarak kullandığı “Day of the Woman” daha önce izlenen hiçbir şeye benzemeyince hem “en rahatız edici filmler” listelerinde baş köşeye oturdu hem de kısa sürede “kült” ilan edildi. “Gore” denince akla gelen ilk filmlerden biri olması da cabası. Çıplaklık ve kana boğulan dönemin zirve noktalarından biri olan filmin yeniden çevrimi de kaçınılmaz olarak gelmişti. 2010’da Steven R. Monroe’nun “I Spit on Your Grave” ile beklentilerin üzerine çıkmıştı. Orijinal filmin fanlarının da gönlünü hoş etmesiyle başlayan süreç üçüncü film “I Spit on Your Grave III: Vengeance is Mine” ile sürüyor. 2015 yapımı film internet üzerinden izleyiciyle buluştu.
Adam Rockoff’un senaryosunu kotardığı Steven R. Monroe’nun yönettiği yeniden çevrimin yakaladığı başarı yönetmenin adını da duyurmasını sağlamıştı. Kaçınılmaz olarak devam filmi geldi. Monroe yine yönetmen koltuğundaydı ama senarist değişimi ile daha mütevazi bir film çıkmıştı ortaya. Thomas Fenton ve Neil Elman klişelerden birleştirdikleri senaryoyla tv filmi tadında, video pazarına yönelik basit bir konuyu tercih etmişlerdi. Model olmak isteyen hevesli bir kızın kaçırılıp bir odaya tıkılıp zincirlenerek tecavüze uğraması gibi yeşilçamdan hallice bir konunun zaten şansı yoktu. Bir de üstüne çıplaklık ve şiddetin azaltılmasıyla kimsenin ilgisini çekmedi, izleyenleri de pişman etti. İki yıl sonra gelen üçüncü film “Vengeance is Mine” alt başlığıyla ikinci filmi yok sayarak birinci filmin bıraktığı yerden devam ediyor. Senaryoyu bu kez ilk filmin prodüktörlerinden Daniel Gilboy kotarmış. Yönetmen koltuğundaysa R.D. Braunstein oturuyor. 2012’de ilk filmi “Layover” ile dikkat çeken yönetmen, bir yıl sonra adını “100 Degrees Below Zero” ile duyurmuştu. İkisi de kötü filmlerdi ama internet üzerinden hayli konuşulan filmlerdi. Filmin kozu ilk filmle üne kavuşan Sarah Butler’ın seriye dönüşü. Jennifer Landon, Doug McKeon, Gabriel Hogan, Harley Jane Kozak ve Megan Raich de ona eşlik edenler…
“I Spit on Your Grave III: Vengeance is Mine”in derdi bu kez tecavüz değil… Tecavüzün sonrasında yaşananlar. Bu travmayı yaşayan kadınların hayatlarının bir daha asla eskisi gibi olmayacağını anlatıyor. İnsanlardan kaçmak, temastan kaçınmak ve hiç kimseye güvenmemek gibi etkilerle asla toparlanamıyorlar diyor. Erkeklerin elinden çıkmış bir kadın filmi olunca tamamen düz bakışla fazla irdelemeden asıl mevzuya zemini hazırlıyor. Polisten hayır yok, devlet de tecavüzcüyü tacizciyi koruyor. O zaman birileri çıkıp bir şeyler yapmalı! İntikam almalı! Adını “Angela” olarak değiştirip yeni hayatına başlamış olan Jennifer da en önemli aday… Grup terapisinde tanıştığı Marla’nın ölümü sonrası da alıyor sazı eline… İntikam fantezisini zenginleştirmek ve konuyu derinleştirmek adına psikoloğuyla görüşmelerini de paralel kurgu ile veren film seyircisini ne bekliyorsa, ne tahmin ediyorsa hepsini vererek ilerliyor.
Serinin en önemli özelliği olan çıplaklık ve kan bu kez neredeyse yok gibi. Kimseyi çıplak görmeyi beklemeyin. Şiddet sahnelerinde de göstermek yerine hissettirmeyi tercih etmiş Gilboy ve Braunstein… Bu tercihin tatmin edici olduğunu söylemek zor… Penisi bıçakla ortadan ikiye ayırarak, anüse boru sokarak gerçekleştirilen intikamın da pek etkisi yok…
Bir dönemin kendi adaletini sağlamak için sokağa fırlayan kahraman filmlerine yakın durarak bu kez bir kadını silahlandıran “I Spit on Your Grave III: Vengeance is Mine” gereksiz bir devam filmi olarak, düz bakışla intikam fantezilerine soyunurken seyircisini oyalamaya çalışıyor.
Yorum Gönder