Her şey güzel bir lafla başlıyor. “Benim şeytanım kim?”
Ana karakterimiz Nicole’un verdiği örneklerden sonra kendi şeytanını merak etmesi ile boş bir film olmayacağı belli oluyor Rest Stop’un. Zaten Nicole, Kyle XY dizisinin ikinci sezonuna damgasını vuran Jessie rolü ile çıkış yapan tanıdık bir isim olunca pek yabancılık da çekilmiyor.
Sevgilisi ile evi terk ederek California’ya kaçıyor Nicole. Arabayı bir yerde durdurup (daha çok Domino filmini andıran sevişme sahnesiyle) sevişmeleri sırasında görünen sarı kamyonet daha sonra tekrar sahneye çıkıyor. Kamyonetin sevişme sırasında ortaya çıkması farklı okumalara yol açabilecek bir kapı aslında. Tuvaleti gelen Nicole, ormanlık alanı değil, temiz bir yeri tercih ediyor. Bir dinlenme yeri de neyse ki yakın. Nicole tuvaletin pislik içinde olmasına içerliyor, çıktığında erkek arkadaşı da arabada yok.
Sonrası tamamen Nicole’un oyunculuğuna dayanan bir şova dönüşüyor ya da öyle olması umuluyor. Ama senaryo neredeyse bulmaca gibi. Her şey bir bir görünüyor. Geçmişteki kurbanların Nicole’a görünmesi ile gizem, işkence sahneleri ile sapkın katil, sürekli yüzü görünmeyen şoförü ile Speilberg’in usta işi gerilimi “Duel” tarzı yol gerilimi, karavanda yaşayan enteresan aile ile değişik göndermeler.
Elde çok malzeme var. Merak duygusunu bu arttırıyor doğal olarak. Hepsi için ayrı ayrı alt metin okumaları açılabilir aslında ama film finali ile hiçbir soruyu cevaplayamıyor, tatmin etmiyor. Jenerik sonrası ikinci bir final olması da belirginleşiyor bu durum. Rest stop, durup dinlenmeden yan öykücüklerle kafa karıştırıyor. Bu sayede de attığı tüm adımlar boşa çıkıyor.
Aslında tüm bu yorumlar filmin senaristi ve yönetmeni John Shiban adı düşünüldüğünde yerine oturuyor. Kült tv dizisi “The x Files” ile tanınan daha sonraki işlerinde de bu tarzı benimseyen, en son “Supernatural” dizisi ile gündeme gelen Shiban’ın neredeyse tüm kariyeri boyunca yaptığı işlerin bir bir işlenmesi bir özeti duygusu hakim olmuş filme. Ama her biri için ayrı bir final yapma şansı olmadığı pek aklına gelmemiş sanırım. Belli bir yerinden sonra kontrolü kaybediyor yönetmen.
Yine de tüm eksiklerine rağmen iyi bir film Rest Stop, en azından yönetmenin bir sonraki işini merak etmemizi sağlıyor.
Ana karakterimiz Nicole’un verdiği örneklerden sonra kendi şeytanını merak etmesi ile boş bir film olmayacağı belli oluyor Rest Stop’un. Zaten Nicole, Kyle XY dizisinin ikinci sezonuna damgasını vuran Jessie rolü ile çıkış yapan tanıdık bir isim olunca pek yabancılık da çekilmiyor.
Sevgilisi ile evi terk ederek California’ya kaçıyor Nicole. Arabayı bir yerde durdurup (daha çok Domino filmini andıran sevişme sahnesiyle) sevişmeleri sırasında görünen sarı kamyonet daha sonra tekrar sahneye çıkıyor. Kamyonetin sevişme sırasında ortaya çıkması farklı okumalara yol açabilecek bir kapı aslında. Tuvaleti gelen Nicole, ormanlık alanı değil, temiz bir yeri tercih ediyor. Bir dinlenme yeri de neyse ki yakın. Nicole tuvaletin pislik içinde olmasına içerliyor, çıktığında erkek arkadaşı da arabada yok.
Sonrası tamamen Nicole’un oyunculuğuna dayanan bir şova dönüşüyor ya da öyle olması umuluyor. Ama senaryo neredeyse bulmaca gibi. Her şey bir bir görünüyor. Geçmişteki kurbanların Nicole’a görünmesi ile gizem, işkence sahneleri ile sapkın katil, sürekli yüzü görünmeyen şoförü ile Speilberg’in usta işi gerilimi “Duel” tarzı yol gerilimi, karavanda yaşayan enteresan aile ile değişik göndermeler.
Elde çok malzeme var. Merak duygusunu bu arttırıyor doğal olarak. Hepsi için ayrı ayrı alt metin okumaları açılabilir aslında ama film finali ile hiçbir soruyu cevaplayamıyor, tatmin etmiyor. Jenerik sonrası ikinci bir final olması da belirginleşiyor bu durum. Rest stop, durup dinlenmeden yan öykücüklerle kafa karıştırıyor. Bu sayede de attığı tüm adımlar boşa çıkıyor.
Aslında tüm bu yorumlar filmin senaristi ve yönetmeni John Shiban adı düşünüldüğünde yerine oturuyor. Kült tv dizisi “The x Files” ile tanınan daha sonraki işlerinde de bu tarzı benimseyen, en son “Supernatural” dizisi ile gündeme gelen Shiban’ın neredeyse tüm kariyeri boyunca yaptığı işlerin bir bir işlenmesi bir özeti duygusu hakim olmuş filme. Ama her biri için ayrı bir final yapma şansı olmadığı pek aklına gelmemiş sanırım. Belli bir yerinden sonra kontrolü kaybediyor yönetmen.
Yine de tüm eksiklerine rağmen iyi bir film Rest Stop, en azından yönetmenin bir sonraki işini merak etmemizi sağlıyor.
Yorum Gönder