Amerikan gençliği deyince ilk akla gelen şüphesiz o bitmek bilmeyen partileri oluyor. İçkisiz olmaz elbette. Yasal olarak alkol alma yaşının 21 olması da bambaşka bir sektörü doğuruyor. Sahte kimlik olmadan ne barda oturulabilir ne de herhangi bir yerden alkol alınabilir. 2022 yapımı Netflix işi “Fakes” işte bu konu üzerine doğmuş bir macera. Daha önce defalarca işlenmiş konuyu çeşitli numaralarla süsleyerek izleyici bekliyor.
Dizinin yaratıcısı David Turko. Adını daha önce yine netflix işi “Warrior Nun”un künyesine gördüğümüz Turko, ilk önemli işinde. Senaryoyu Tabia Lau ve Sabrina Sherif ile kotarmış. Lau ilk senaryosunda, Sherif’i ise “Another Life” ve “The Hardy Boys” ile pek iyi hatırlamıyoruz. Dinamik bir dizi yaratmak isteyen Turko, yönetmen koltuğunu Jasmin Mozaffari, Joyce Wong ve Mars Horodyski arasında paylaştırmış. Üçü de genç, ödüllü ve ileride adlarını daha sık duyacağımız isimler. Dizinin en önemli artısı olarak öne çıkıyorlar. “Ben's at Home” ile 2014 yılına adını kazıyan Mars Horodyski, sonrasını dizilerle geçirmiş bir isim. Son olarak “Workin' Moms”ın künyesinde görmüştük. Joyce Wong’un filmografisi de ona benzer şekilde ilerlemiş. “Wexford Plaza” ile 2016 yılına adını kazıyan Wong, sonrasını dizilerle geçirmiş ve o da “Workin' Moms”da motor demiş. Mozaffari ise künyenin daha az dizi tecrübesi olan ismi. Kısa metrajların ardından ilk uzun metrajı “Firecrackers” ile 2018’de önemli çıkış yapan Mozaffari ilk önemli sınavında. Turko’nun doğru seçimleri oyuncu kadrosunda da sürmüş. “Riverdale” ile tanıdığımız Emilija Baranac ve “Grand Army” ile çıkış yapan Jennifer Tong iki ana karakteri canlandırırken onlara “The 100” ile tanıdığımız Richard Harmon eşlik ediyor. Mya Lowe, Devon Slack, Cameron Andres, Oliver Rice, Debbie Podowski, Toby Hargrave, Trey Jordan ve Roraigh Falkner de kadroda yer alan diğer isimler.
Dizi bizi çocukluklarından itibaren dost olan bir ayrılmaz ikiliyle tanıştırıyor. Zoe ve Rebecca. Sorunlu ailelere sahip iki lise öğrencisinden Zoe tam bir inekken Rebecca ise okulun popüler öğrencilerinden. İkilimiz bir parti sonrası farazi konuşmaların ardından Zoe’nin öylesine denediği sahte kimliği gayet profesyonelce ve kusursuz yapmasıyla gelişerek ilerliyor. Bir satıcıya ihtiyaç duydukları için denkleme dahil ettikleri Tryst ile iyice dallanıp budaklanıyor. Açılış sahnesiyle de bize ipucu veriyor. Bir polis baskınıyla açılan dizi, karakterlerin dördüncü duvarı yıkarak izleyiciye seslenmeleriyle demini almış oluyor. “Fakes”in tüm gücünü daha ilk bölümden anlıyoruz. Ne anlattığını değil nasıl anlattığını önemsiyor.
On bölümlük dizi konusu ağırlıklı olarak iki anlatıcısının bakış açısıyla işliyor. Bir Zoe anlatıyor bir Rebecca. Aynı olayı farklı şekilde anlatıyorlar. Sahte kimlik yapma fikrinin kimden çıktığı başta olmak üzere önemli adımlarda sorumluluğu birbirlerine atıyorlar. Bir bölümde de Tryst’ın bakış açısından izliyoruz olayları. Sahte kimlik imparatorluğuna giden yolda Zoe ve Rebecca’nın çelişkili ifadeleriyle yaratılan puzzle, ikilinin arasındaki ihaneti ve son sözü söyleme hırsıyla ufak bir gerilim bir parça da merak duygusu yaratıyor. Özellikle beşinci bölümden sonra iyice hızlanarak finaline ilerliyor. Hem tempo kazanıyor hem eğlendiriyor hem e merak duygusunu iyi yönetiyor. Aslında neler olacağını tahmin etmek mümkün. Basit bir senaryo var ortada. Ama dedik ya ne anlattığınızdan çok nasıl anlattığınız önemlidir. Gereken her anda doğru adımları uygulayan dizinin oluşturduğu matematik neredeyse kusursuz işliyor. Her ne kadar bildik ve tahmin edilebilir olsa da saat gibi işliyor. İlginç karakterlerle de çeşitlenmeyi başarmış. Sezon finali de hayli tatmin edici ve ikinci sezonu istemenizi sağlıyor. Özellikle Tryst’ın yarım kalan hikâyesini, geçmişini öğrenmeyi bekletiyor.
2 Eylül’de Netflix izleyicisine sunulan dizi, basit bir genç yetişkin işi gibi görünürken hesapladığı her şeyi çok iyi uygulayarak şaşırtarak beklentileri aşan, iyi vakit geçirten bir eğlencelik. İkinci sezonu gelir mi bilinmez ama tek sezonla da izleyicisini tavlayabilir.
Yorum Gönder