Sosyal medya gündelik hayatı etkiledikçe ortaya bambaşka hikâyeler çıkıyor ve kurgu da bundan etkileniyor. Dile kolay, bir on-on beş yıl önce anlatılsa inandırıcı gelmeyecek şeyler bugün sıradan gündelik meseleler haline gelmiş durumda. Özellikle instagramın fenomenler, reklamlar, takipçi sayıları derken sosyal statüyü de etkilemesiyle ortaya çıkan yeni gerçekler en çok da gençleri etkiliyor. Daha fazla takipçi kazanmak, bir karşı cinsi tavlamak gibi amaçlar uğruna yapılanların da haddi hesabı yok. Sosyal medyanın gerçeklik kavramı teyit edilebilir doğrulardan oluşmuyor. 2022 yapımı Amerikan işi “Not Okay” işte bunları akla getiren bir film.
1995 doğumlu Quinn Shephard ikinci uzun metrajı için motor demiş. Senaryoyu da kotaran Shephard, beş yaşından itibaren sektörde. Çocuk oyuncu olarak başlayan Shephard, 2006 yapımı “Unaccompanied Minors / Başıboş Afacanlar” ile bilinen bir isim. Sonrasını da iki diziyle, “Hostages” ve “Almost There” ile getirmiş. 2015 yılındaysa kendi neslinin hikayelerini anlatmaya başlamış. Kısa metrajı “Till Dark” ile ilgi çeken Shephard, iki yıl sonra ilk uzun metrajına imza atmış ve “Blame” ile övgüleri toplamıştı. Bizde çok karşılık bulmayan film, öğretmenleriyle ilişki yaşayan sınıf arkadaşlarını kıskanan öğrencilerin intikam ateşiyle dolu olayları anlatan “Blame”, Tribeca Film Festivalinde adını duyurmuş ve başrol oyuncusuna ödül kazandırmıştı. Sidewalk Film Festivalinde de geleceğin iyi yönetmenlerinden biri olması adına verilen ödülü kazanan Shephard, beş yıl sonra ikinci uzun metrajıyla gelmiş. Zoey Deutch, Mia Isaac, Tia Dionne Hodge, Dylan O'Brien ve Nadia Alexander başrolleri üstlenmiş.
Çok basit bir çıkış noktasına sahip “Not Okay”, Olabildiğince basit ve anlaşılır. Herkesin başına gelebilecek bir gerçekliğe sahip. Arkadaşsız, yapayalnız bir genç kadın olan Danni ile tanıştığımızda bunu net anlıyoruz. Bir dergide fotoğraf editörü olan Danni, dergide beraber çalıştığı Colin’e yanık. Ama çok silik bir karakter… Kimse partisine davet etmiyor kimse selamlaşmıyor bile. O da çareyi yalan söylemekte buluyor. Önce telefonla yapılan bir emrivakiyle izin alıyor sonra da photoshop marifetiyle kendisini Paris’te bir yazarlık atölyesinde gösteriyor. Buraya kadar sorun yok. Herkes yapabilir hatta yapıyordur da. Ama tam onun fotoğraf paylaştığı yerde bir terör saldırısı gerçekleşince her şey sarpa sarıyor. Çalıştığı dergide sadece fotoğraf editörü olan, yazdığı yazılar da beğenilmeyip yayınlanmayan biriyken statü atlama fırsatı gelmiş oluyor eline. Uçaktan inmiş gibi yaparak başladığı terör saldırısından kurtulan kişi olma oyunuyla işler değişiyor.
Quinn Shephard, terör saldırısından kurtulma oyununu oynattığı karakteri işlerken senaryosunu yan karakterler ve onların öyküleriyle derinleştirmeyi seçmiş. Suya sabuna dokunmayan popüler bir sabun köpüğü film beklerken yaptığı hamlelerle şaşırtıyor. Bir okul baskınından kurtulan Rowan karakteri üzerinden eleştirilerini sıralıyor. Bir yandan Danni’nin popülerleştirdiği etiket #NotOkay gibi basit fikirle ilerleyen Shephard, öte yandan Rowan’ı konuşmalar yapan, siyasi kimliği olan, genç neslin sesi olarak bilinen bir karakter haline getirerek dönemin psikolojisini işliyor. Amerikan gençliğinin okul saldırıları karşısında hissettiklerine ve tepkilerine yer verirken sözünü de sakınmıyor. Rowan’ı ete kemiğe büründüren Mia Isaac’in de katkısı büyük. Sonuçta gerçekçi bir karakter çıkmış ortaya. “Acı en büyük hazinendir” söylemini de laf olsun diye kullanmıyor. İki karakter üzerinden işliyor.
Not Okay, basit görünen ama ilerledikçe derinleşerek seyircisini kolay seçimlerle oyalamayan filmlerden. Mış gibi yapmalarla dolu pek çok film izledik hatta klişeleri bile oluştu ama Shephard yaptığı seçimlerle senaryosunu saat gibi işleterek hem ana konusu ahlaki ikilemi işleyip hem de söyleyeceklerini sıralayan, bir derdi olan film çıkarmış ortaya. Kuşağını anlatmakta başarılı olduğunu ispatlıyor desek abartmış olmayız. Disney+’da gösterimde olan filmin izleyicisini pişman etmeyeceği aşikar. Konu ilginizi çekiyorsa izlemeyi ihmal etmeyin.
Yorum Gönder