Kökleri 2005 yılına dayanan “Oculus”, Mike Flanagan’ın düşük maliyetle dört günde çektiği 32 dakikalık “Oculus: Chapter 3 - The Man with the Plan”dan uzamış... Bütçesi ve konusu itibariyle olumsuz etkiler bırakabilecek filminin aksine festivallerden bolca ödül toplayarak büyük başarı elde etmesinden etkilenen Flanagan, uzun metraja geçişi de o dönemde kafasına koymuş... Senaryoyu Jeff Howard’la kotaran yönetmen, oyuncu kadrosunu da Karen Gillan, Brenton Thwaites, Katee Sackhoff, Rory Cochrane, Annalise Basso, Garrett Ryan, James Lafferty, Miguel Sandoval, Kate Siegel ve Scott Graham’dan oluşturmuş... Ki kadronun neredeyse tamamı dizilerden tanıdığımız simalar...
Filmin aslında baş karakteri bir aynadır. Bu muhteşem, antika ayna aslında sıradan kötü bir karakter değil. Aynanın nereden geldiği, ilk sahibinin yok oluşuyla tam bir sırra dönüşüyor. Zararsız gibi görünen yansıma, doğa üstü güçlerle, kendisine bakanın aklını ele geçirebiliyor. Aynanın son sahipleri olan Kaylie ve Tim, ailelerinin ölümleri üzerine ilişkilerini düzeltmeye çalışan iki kardeştir. Kaylie, yaşanan trajediye aynanın neden olduğunu düşünerek, bu olayı çözmeye karar verir. Kaylie olayları araştırmaya başladıkça, tarih kendini tekrarlayacaktır. Kardeşlerin ilişkileri daha da kötüleşir, neyin gerçek olduğunu anlayamaz bir hale gelirler; çünkü onlarda aynanın tutsağı haline gelmişlerdir.
Yönetmene göre; bu film tamamen korku filmi olmanın dışında derinliği olan yan hikâyeleri de içinde barındırıyor. Flanagan; “Seyirci gerilim dolu dakikalar yaşarken aynı zaman da iki kardeşin de trajedisine tanıklık edecek” diyor.
Geçmişle geleceği içinde barındıran hikâye de yapım ekimini zorlayan birçok konu olmuş. Psikolojik boyutun yoğun olduğu hikaye de aynadan yansıtılan bir dünyanın yaratılması için bir çok efekt kullanılmış. Farklı zamanların en doğru aktarılması için kostüm ve yapım tasarım ekibine büyük önem verilmiş. Zaman ve mekân geçişlerinin fazla olduğu filmde devamlılık en dikkat edilmesi gereken öğe olduğu için, ekibin zorlandığı sahneler olmuş.
Film tamamlandıktan sonra yönetmene göre özenli çalışmalarının meyvesini vermiş. Ekip olarak hedefledikleri tek nokta ise; klasik korku filminden uzak durup, beklenmedik bir korku deneyimi yaratmak için çok çalışılması olmuş.
2000 yapımı “Makebelieve” ile yönetmenliğe başlayan Flanagan, bir yıl sonra “Still Life” ile bolca festival gezip ödüller kazanarak adını duyurmuş, dramadan fantastiğe geçiş yaptığı “Ghosts of Hamilton Street”le aynı başarıyı tekrarlamış... Kısa filmle denediği gerilimin başarısı üzerine de 2011 yapımı “Absentia”ya imza atmış... Yine bolca festival gezen ve ödül toplayan film, yönetmenin bizde de bilinen tek işi... Prömiyerini Toronto’da yapan “Oculus”, Flanagan’ın daha büyük oynamasına sahne oluyor... Amerika’da 11 Nisan’da gösterime giren 5 milyon dolar bütçeli film, ilk üç günün sonunda elde ettiği 12 milyon dolarlık hasılatla kâra geçti... İzleyicisinden de tam not alan “Oculus”, yılın en iyi gerilimlerinden biri olarak ilan edilmeye başlandı bile... Künyesi iyi, konusu güzel, fragmanı da ağız sulandırıyor... Merakla bekliyoruz...
Yorum Gönder