Çocukluğumun en sevdiğim çizgi filmlerinden olan bu minik mavi adamları izlemek için fırsat kolladığım bu günlerde, nihayet dün akşam sinema koltuğundaki yerimi aldım. Çoğunluğunu çocuk ve ebeveynlerinin oluşturduğu salonda, arkadaşımla birlikte iki yetişkin olarak gözümüzde gözlüklerimiz, kıkırdayarak 3D moduna girmemiz hiç zor olmadı. Gösterimden geçmiş onca film varken, 3D ile tanışmamın bu filme kısmet olduğunu da hemen belirteyim.
Hakkında hem olumlu hem olumsuz pek çok eleştiri duyduğum bu filmde; pek çok çocuk için Gargamel’in Azman’la birlikte Şirinler’in peşinde olması yeni bir hikaye iken; ben, defalarca şahit olduğum kötü Gargamel planların bir de New York’ta geçiyor olmasını ilgiyle izledim. Bir de bunun üstüne görsel şölen eklenince, eleştirmek yerine çok da keyif aldım.
Minik mavi adamların, New York gibi insan ilişkilerinin unutulduğu bir metropolde “la laa la lallal laa” şarkılarıyla dolaşması, diyaloglarda pek çok kelimenin “şirin”den türetilmesi beni bolca gülümsetti ve 3D etkisiyle onları perdeden uzanıp tutacak hissiyle birlikte başka bir boyuta geçirdi.
---- Spoiler ----
Filmin sonunda, Şirinler’in evlerine dönüp de New York’ta gördüklerini Şirinler Köyü’ne uygulamaları nasıl güzel bir fikirse; onların New York’tayken evlerinde kaldıkları Patrick & Grace Winslow (Neil Patrick Harris & Jayma Mays) çiftinin ilişkilerine bıraktıkları etki de o kadar hoş bir ayrıntıydı.
---- Spoiler ----
Tek şikayetim, biz yetişkinler için filmi dublajsız izleme seçeneği olmamasıydı. Eminim İskoç Şirin’i kendi aksanıyla izlemek çok daha hoş olurdu.
Bunun dışında gayet memnun ayrıldığım filmin hali hazırda devamı için çalışmalara başlandığını düşünürsek, pek çok kişi (ya da çocuk diyelim J ) benimle aynı fikirde olsa gerek. 2013’te gösterime girecek ikinci filmi şirinlikle bekliyorum!
Yorum Gönder