Sinemanın gizemli kutularla karakterleriyle oynamaları devam ediyor… Richard Kelly’nin basarsan 1 milyon dolar alırsın ama bir kişininde ölümüne sebep olursun testinden sonra, aynı yılın ikinci kutulu filmi de daha küçük ölçekli ve daha az dertli, daha düz bir şekilde geldi. Pek ortalıkta görünmeden direk ev sinemasına transfer olan Gece Treni, gizemli bir kutu gösterip, (daha doğrusu Pulp Fiction’daki çanta gibi ışıltıyı gösterip) bir tren dolusu insanı da sahip olmak için peşinden koşturuyor.
Daha önce adını duymadığımız Brian King tarafından yazılan ve yönetilen film, King’in de ilk yönetmenlik denemesi. Kadrosuna Danny Glover, Steve Zahn ve Leelee Sobieski’yi de alarak ufaktan bir ilgi de uyandırmayı başarmış. Tek mekanda, kompartımanlar arası süren bir kovalamacaya yöneltmiş kamerasını. Ama ne yöneltme… Kutusunu da, konusunu da son derece basit ve gösterişsiz bolca da derinliksiz işleyen King, açtığı yolda yan yollara başvurmadan dümdüz ve hayli tahmin edilebilir bir öykü anlatıyor.
Bir kondüktör ve iki yolcunun, sonradan binen bir gizemli yolcuyla sıkı sıkıya sarıldığı kutuya sahip olma çabasını izliyoruz önce… Yolcularımızın göründüğünden farklı olduğunu anlamamızla, herkesin kutuya sahip olma peşinde olduğunu farketmemiz de aynı ana denk geliyor. Hitchcock ustanın The Lady Vanishes’ine gönderme olarak kullanılan Froy ismi dışında dişe dokunur birşeyi olmayan film de, konusunu anladıktan ve süprizleri tahmin edildikten sonra kumandanın ileri sar tuşuna mahkum bir hal alıyor… Zira idda edilen gizemi görmek de, kompartımanlar arası heyecanlanıp gerilmek de, izledikten sonra hatırlamak da mümkün değil…
Yorum Gönder