New York Times’a göre “İngiliz dilindeki en iyi öykü yazarlarından” biri olan Mavis Gallant’ın öyküleri ilk kez Türkçeye çevriliyor. Gallant’ın “Paris Öyküleri” Yüz Kitap etiketiyle raflarda.
Yüz Kitap yeni ve küçük bir yayınevi. 1945 sonrası dünya edebiyatının daha önce Türkçeye hiç çevrilmemiş minör klasiklerini ve klasik olmaya aday eserleri iyi çeviri, titiz bir editoryal çalışma ve özenli tasarımlarla yayımlamayı hedefliyor. Öykü üzerine yılda 6-7 kitap yayınlama hedefiyle 2014 yılında ilk kitaplarını yayınlamışlar. İlk kitap Grace Paley'nin “İnsana Hiç Rahat Yok Kendinden”inden sonra bir ara vermeleri gerekmiş. İkinci kitap “Paris Öyküleri” ile devam ediyorlar. Küçük yayınevlerini sevenler için yeni bir keşif olarak okuru mutlu edecek bir katalog bizi bekliyor gibi. Sizi bilmem ama benim yeni haberim oldu, iki yıl geciktiğimiz Paley ve Gallant ile tanışma faslını ertelemeyin.
Kanadalı olmasına rağmen hayatının büyük bir kısmını Paris’te geçirmiş olan yazar öykülerinde bize yirminci yüzyıl Avrupasının bir yeraltı haritasını çizer. Gallant’ın Avrupası “gemi enkazlarıyla dolu” bir yerdir. Karakterleri karmaşık ve çeşit çeşittir; mülteciler, savaştan dönen tutsaklar, figüran aktörler, çekirdek aileden veya düzenden kaçanlar geri dönebilmek için çırpınıp durur, ama bunu yapacak silahları yoktur. Kozmopolit bir dünya tasvir eden Gallant, dramatik açıdan aşikâr olana hiç yeltenmez ama bizi şaşırtmayı daima başarır. Michael Ondaatje Paris Öyküleri’yle Gallant’ın yüzü aşkın öyküsü arasından seçtiği bir derleme sunuyor okurlara.
Zıddıyla kısa bir karşılaşmadan sızı gibi bir değişimle çıkan havai bir Kanadalı, savaştan döndüğünde evde bir üvey baba bulan genç bir Alman, hayatı ağırlık yapmadan yaşayan bir aktör, ölümü beklemek için ailesiyle Fransa’ya yerleşen bir İngiliz, kendine verdiği önemin içinde kaybolmuş bir yazar ve hepsi muğlak bir huzursuzluk taşıyan insanlar… Bir Mavis Gallant öyküsü söylenemeyeni, görülemeyeni, duyulamayanı kendine has ironisi ve duygusallıktan uzak merhametiyle anlatır. Bunu o kadar berrak bir içgörüyle yapar ki öykülerindeki dünyaları büyüteçle görür gibi oluruz.
“Yazını, enerjisini genellikle birbirine zıt niteliklerinden alır: titizlikle gözlemlenmiş fakat aynı zamanda gerilimlidir, gerçekçidir fakat aynı zamanda gerçekten uzaktır, röportaja benzer ama aynı zamanda hayal ürünüdür. Öyküleri açık fikirlidir ve insanı gerçekliğine inandırır... gazetelerde okumuş ya da kendi gözlerinizle görmüş gibi güvenirsiniz gerçekliklerine. Gallant nadide bir yeteneğe sahipti; sağlam bir hayal gücüne.” –The New Yorker
“Gallant’ın öyküleri, akıl erdirilmez insanlık hallerimiz üzerine cevabı olmayan kaçınılmaz soruları amansızca sorar. Bir öyküsünü bitirdiğimizde kendimize dair daha derin bir bilgiye sahibizdir artık.” Alberto Manguel
“Mavis Gallant karakterlerini hayran olunacak bir sadelik ve incelikli detaylarla betimliyor. İnanılmaz derecede iyi bir yazar.” Margaret Atwood
“Başka hiçbir yazarın ne satırları ne kelimeleri Gallant’ınki kadar konsantre ve özlü değildir. İyi öyküler için bazen roman kadar zengin ve dolu dendiği olmuştur fakat onun öyküleri ansiklopediler gibi zengin ve doludur.” –Francine Prose
“Diğer bütün sanat biçimleri gibi, edebiyat da bir ölüm-kalım meselesidir, ne bir eksik ne bir fazla.” -Mavis Gallant
MAVIS GALLANT 1922’de Kanada, Montreal’de doğdu. Genç yaşta ölen babası Kanadalı bir mobilya satıcısı ve ressamdı. Çocukluğu ve ilk gençliği sırasında Amerika ve Kanada’da 17 okul değiştirdi. 1942’de müzisyen John Gallant ile evlendi, çift 1947’de boşandı. Yirmili yaşlarında kısa bir süre için National Film Board’da çalıştı, 1944-1950 arasında Montreal Standard için röportajlar yaptı. 1950’de gazeteciliği bırakıp kendini tamamen yazarlığa adadı. Avrupa’ya taşındı, Paris’ten önce bir süre İspanya’da yaşadı. Uluslararası alanda ses getiren ilk öyküsü “Madeline’in Doğumgünü” 1951’de The New Yorker’da yayınlandı. Kariyeri boyunca 116 öyküsünü yayınlayan The New Yorker yazarın adının John Cheever ve John Updike gibi yazarlarla birlikte anılmasına vesile oldu. Öyküleri dışında Green Water, Green Sky (1959) ve A Fairly Good Time (1970) isimli iki romanı ve What Is It to Be Done? (1984) isimli bir oyunu, Paris Notebooks (1986) adı altında toplanan deneme ve inceleme yazıları bulunmaktadır. Yazar 2014 yılında, 91 yaşında hayata veda etti.
Paris Öyküleri
Yazar: Mavis Gallant
Çeviri: Özden Arıkan
Editör: Peren Erdeniz
Öykü
Yüz Kitap, Haziran 2016
456 sayfa
Fiyat: 24 TL
Yorum Gönder