Sağır ve dilsiz bir kadın ormanlık alandaki bir kulübede yalnız yaşarsa tüm tehlikelere açık olur. Kötü insanlar için ideal bir av olur. Peki ya o kadar da savunmasız mıdır? Hiç mücadele etmeden teslim mi olur? 2016 yapımı Amerikan gerilimi “Hush” işte bu sorunun peşinden gidiyor. Tek mekanda iki oyuncu ile yarattığı kedi fare oyununu gerilimin hizmetine veriyor.
Yılın en çok merak edilen korku gerilimlerinden “Before I Wake”ini merakla beklediğimiz Mike Flanagan’ın 2016 yılına sığdırdığı diğer film olan “Hush”da senaryoyu eşi Kate Siegel ile kotarmış ve daha mütevazı takılmış. Öyle göz boyamalar, efektler, oyunlar falan yok. Sadece sinemanın ve türün temel ilkeleri var. İlk yönetmenlik sınavını senaryosunu da yazdığı dram “Makebelieve” ile veren Flanagan, bir yıl sonra “Still Life” ile festival gözdesi olarak adını duyurmuştu. 2003 yılında dümeni fantastik gizeme kırarak “Ghosts of Hamilton Street” ile çıkışını sürdürse de çeşitli projelerde editörlük yaparak geçen yılların ardından 2011’de mistik gerilim “Absentia” ile yıla damga vurmuştu. 2013 yapımı “Oculus”la gişe filmleri izleyicisine de adını ezberleten Flanagan türün yükselen isimlerinden biri olarak dikkat çekiyor. Ajandasında biri “Ouija 2” olmak üzere iki gerilim daha olması da bunun göstergesi. Oyuncu kadrosunun başını Kate Siegel ve John Gallagher, Jr. çekerken Michael Trucco ile Samantha Sloyan da kısa rollerle eşlik eden isimler.
Sağır ve dilsiz kızımız Madison "Maddie" Young ile tanışırız... Sakinliğin ortasında bir kulübede yalnız başınadır. Yan komşu Sarah ile ettikleri sohbetten gerekli bilgiyi ediniriz. İlk romanı yayımlanmış polisiye yazarı olarak ikincisinin yazım aşamasındadır. Çok geçmeden Sarah kapıya çığlıkla dayanır ve saplanan bir okla dehşet anları başlar. Maddie’nin durumunu fark eden maskeli katil bu durumu oyuna dönüştürmek ister. İstediği an içeri girebilecekken daha fazla zevk almaya karar verir ve “Dışarı çıkarsan ölürsün” diyerek kedi fare oyununu başlatır.
Bildik bir konuya sahip filmin işleyişi de hayli tahmin edilebilir. Ne düşünürseniz, ne isterseniz oluyor. Bu anlamda seyirci dostu... Lakin tüm bu tanıdıklığa rağmen iyi bir senaryoya sahip... Flanagan atmosferi başarıyla kurarken, ana çatışmayı da hızla yaratmış ve oyunculardan da iyi performans alarak sorunsuz iş çıkarmış. Ana karakteri gibi sağır ve dilsiz bir film yapmayı tercih etmiş. Saf korku filmi olarak büyük bölümü diyalogsuz ve sessiz... Gereksiz ve klişe diyaloglardan arınmış, bindirme sesler bir anda olup bitmelerden de eser yok. Dikkati dağıtacak hiçbir şey olmayınca da seyircisini avucunun içine alan “Hush” final anına dek nefes nefese sürüklüyor. Yerli korku gerilimlerimiz akla geliyor sonra... Bizimkiler kötü efektlerle cinlere musallat olurken, okyanusun öbür yakasında iki oyuncu ile basit ama etkili bir filmin yapılabildiğini görmeliler artık diyesi geliyor insanın...
Boşa zaman geçirmeden, teknik anlamda da allayıp pullamadan konusunu işleten, tempolu ve sürükleyici gerilim “Hush” türün meraklılarının kaçırmaması gereken nefes nefese bir 81 dakika sunuyor. Daha yarısına gelmeden sıkıldığımız filmler düşünüldüğünde bulunmaz nimet...
Yorum Gönder