Balkanlarda hayat kendine özgü bir ritimle akar, aynı müziklerinde olduğu gibi. Bu film de matruşka bebekleri misali iç içe; bir savaş filmi içindeki yol hikâyesinden çıkan komedinin dramı; işte size Mükemmel Bir Gün. Böyle diyor basın bülteninde 2015 yapımı İspanyol işi “Un día perfecto”. Seyircisini, iyi oyuncularla balkanlarda hayli çetin geçen savaş günlerinden birine konuk ediyor.
Paula Farias’ın 2005 yılında yayımlanan romanı “Dejarse Llover”dan uyarlanan filmin senaryosunu Diego Farias ile birlikte kotaran Fernando León de Aranoa yönetmen koltuğunda aynı zamanda. 1996’da ilk filmi “Familia” ile harika bir başlangıç yapan İspanyol yönetmen, üçüncü filmi “Los lunes al sol / Güneşli Pazartesiler” ile adını tüm dünyaya duyurarak kuşağının en iyilerinden biri olmuştu. Kadın hikâyeleri anlattığı son iki filmi “Princesas” ve “Amador”dan sonra toplumsal bir konuyla dönüş yapmış. Yaşlı kurtları güzel kadınlarla bir araya getiren oyuncu kadrosuyla da dikkat çekiyor. Benicio Del Toro, Tim Robbins, Olga Kurylenko, Mélanie Thierry ve Fedja Stukan kadronun başını çekenler.
Yıl 1995, Balkanlar’da savaş günleri... “Balkanlarda Bir Yer” ibaresiyle açılan film, 24 saatlik bir zaman dilimini anlatıyor. Bir grup insani yardım görevlisine odaklanıyor. Bölge insanının su ihtiyacını karşılayan kuyuya bir ceset atılmış. Bu cesedi çıkarmaya çalışırken kopan halatın yenisini bulmaları gerekiyor. Halat arayışı deyip geçemeyeceğimiz olaylar da bizi bekliyor. Yaşanan talihsizlikler, her yerden fışkıran mantık dışı bürokrasi, komik tesadüfler ve çok tanıdık manzaralar.
Fernando León de Aranoa, savaş dönemi atmosferini başarıyla yansıtarak kendine fon edinmiş. Üzerine kurduğu olayları da akıcı bir tonda akıtıyor. Del Toro ve Robbins’in yarattıkları mizah ile kurumların işleyişindeki saçma kurallarla dolu bürokrasinin yarattığı mizahı paralel olarak işliyor. Bir halat olsa ceset çıkarılacak, halk suyuna kavuşacak. Ama Birleşmiş Milletler kontrolündeki bölgede o kadar kolay olmuyor işler. Kurallar yüzünden dokunulamayan ceset, kuyunun yanında su tankerinden satışlar, inek cesedinin çevresine döşenen mayınlar, o mayınlara basmadan hayvanlarını otlatanlar, halkın askerlerden duyduğu rahatsızlık, bu yüzden halat satmamaları, bölgede yaşanan düşmanlıklar ve ekibin kendi içindeki bireysel çatışmalar arasına konuşlanıyor A Perfect Day. Bu manzarayı yaratma konusunda hayli savruk, seyircisine tutunacak dal da vermiyor. En kötüsü de bunca fırsat varken suya sabuna pek dokunmuyor, sesini pek çıkarmıyor. Daha doğrusu sesini çıkararak eleştiri yapmak yerine coğrafyanın havasına uyuyor. Evrensellik yerine yerel mantıkla işliyor hikâyesini. Balkan insanının her durumda kullanmaktan taviz vermediği kemikleşmiş mizahına bürünüyor. Senaryoyu hafifleten bu durum mesajlarının da sesini kısıyor.
Yardım için bölgede bulunan kahramanlarımızın pratik çözüm önerilerine şiddetle karşı çıkarak kuralları işletmeye çalışan Birleşmiş Milletler, bölgede adeta hayalet gibi. Nerde olduklarının farkında olmayan görevliler, bölge insanından da zerre saygı görmüyor haliyle. Bölge insanının tekil çözümlerinin trajedisi ile dış kaynakların çoğul çözümlerinin hantallığının yarattığı komediyle oluşan trajikomik savaş manzarası. Keşke bu yardımlar için daha pratik olunabilse diyen filmin bunu mizahi dille anlatma tercihi bir nevi susturucu görevi görüyor. Filmin sorunu da bu… Mizah zaten bölgede hazır ve görevini yapıyorken üzerine iliştirilen konularda en azından daha gür çıkabilseydi sesi, lafı dolandırmadan anlatabilseydi. Anlamsız sevgililik muhabbetleriyle zaman kaybetmeseydi…
İlk gösterimini Cannes’da "Director's Fortnight" (Yönetmenlerin 15 Günü) bölümünde yapan film beklentileri karşılamış ve gördüğü ilgiyle yılı da festivallerde tamamlamıştı. Bolca aldığı adaylıklardan sadece en iyi uyarlama senaryo dalında Goya kazanan film gecikmeli de olsa vizyonda… Peş peşe patlamalarla gerildiğimiz ortamda bir nebze de olsa hafiflemek için tercih edildiğinde günü kurtarabilecek bir seçenek.
Yorum Gönder