“Korku sinemasının en önemli filmlerinden “Testere” serisinin yönetmenliğini yapan ve imza attığı önemli filmlerle, korku sinemasının usta yönetmeni olarak anılan James Wan; bu defa yapımcılığını üstlendiği “House of Horror” ile yine izleyicisini korkutmaya hazırlanıyor!”... Bu cümleyi ilk olarak iki-üç yıl önce duymuştuk. Wan ve arkadaşlarının hesabı filmin 2014 Kasım’ında vizyona girmesiydi ama hesaplar bir türlü tutmadı. Onca tanıtım ve reklamın ardından unutulmaya yüz tutan film, adını değiştirerek tekrar şans aradıysa da kendisine ancak üçüncü dünya ülkelerinde salon bulabildi. Brezilya, Kuveyt, Singapur, Tayland ve Yunanistan’dan sonra “Şeytani Ruhlar” adıyla ülkemizde vizyonda...
Max La Bella yarattığı hikayeyi Will Canon ve Doug Simon’la senaryolaştırılmış. Kısa filmlerin ardından 2010 yapımı “Brotherhood” ile tanıdığımız ikiliden Canon yine yönetmen koltuğunda. Oyuncu kadrosunu da Maria Bello, Frank Grillo, Cody Horn, Dustin Milligan, Scott Mechlowicz, Megan Park ve Aaron Yoo gibi tanıdık simalarla oluşturmuşlar. “James Wan Presents” ibaresi hepsinin üzerinde... Wan yönetseydi nasıl olurdu bilinmez ama çok bildik bir konuyu işliyor “Demonic”. Hatta kurgu oyunlarına girişmese kötü demesi bile zor olacak bir işleyişle izleyicisini sınaması kaçınılmaz olurdu demek mümkün.
Terkedilmiş bir evin önündeyiz... Sesler duyulduğu için kontrole gelen komşu içeri girip kan görünce polisi arıyor ve dedektifimiz olay yerine geliyor... Daha önce cinayet işlenmiş bu evde aynı olayın yıllar sonra tekrar edilip edilmediği soruları arasında, sağ kalan John’un sorgusu başlıyor... Acaba katil mi kurban mı? Altı genç evde ne yaptılar? Dönüyoruz bir hafta öncesine... Olayı anlatmak için buluntu filmi de paralel kurguyla izlemeye başlıyoruz... Perili ev, cinayet, şeytan, kameralar, ruh çağırmalar derken ne varsa hepsinden faydalanıp seyircisini korkutmaya çalışıyor “Demonic”... Ama nafile...
Çok bildik konusunu klişelerle işleyerek sadece kurgu oyunlarıyla izlenir hale getirmeye çalışan üçlü, zayıf senaryolarıyla da yaratıcılıktan çok uzakta durmayı yeğlemiş. Seyircinin alışık olduğu her şeyden faydalanarak kolaycılığa kaçmışlar. Müzikle besleyerek ucuz numaralarla ses çıkarıp seyirciyi zıplatmak istiyorlar sadece. O anların da başarısı türe ne kadar yakın olduğunuzla alakalı. Kötü oyunculukların da etkisiyle inandırıcı olamayan filmin, atmosferi de yaratamayınca elle tutulur tek yanı kalıyor, süresi! En azından işkence 83 dakika sürüyor.
Gerilimin yetmediği anlarda polisiyeye meylederek merak duygusuna oynayan, sürpriz olamayan finaliyle de seyircisini pişman eden “Demonic” kötü oynanmış, yönetilmiş ve bir an önce unutulup pas geçilmesi gereken filmlerden...
Yorum Gönder