Peş peşe gelen serilerle türü yeniden dirilten uzakdoğu gerilimlerinin etkisi öyle büyük oldu ki, yıllardır eskimeyen o formül halen kullanımda... Bir eve dadanmış hayalet söz konusuysa, geçmişteki sırrın peşine düşülür mutlaka ve konu bir ailede yaşanan olaya bağlanır... Sırların bedeli mutlaka ödenir, kaç kuşak sonra olursa olsun... Kaybetmiş bir ana karakter de olmazsa olmazdır, mutluluğa ramak kalmış genç bir kadın en idealidir... 2014 yapımı Amerikan işi “Jessabelle” bu formülü, kendine devşirip bir kaç ekleme yaparak kullananlardan...
Senaryosunu aktör/yazar/yönetmen Robert Ben Garant’in kotardığı filmi peliküle aktaran isimse Kevin Greutert... “Taxi”nin Amerikan uyarlamasıyla gişe filmlerine geçtikten sonra aile komedileriyle devam eden Garant, “Night at the Museum” ile duyurmuştu adını... “Reno 911!” serisi ile de bu başarıyı taçlandırmıştı... 2007’de “Balls of Fury” ile ilk yönetmenlik sınavını da vermiş olan Garant, geçtiğimiz yılı da Thomas Lennon ile birlikte yönettikleri gerilim soslu komedi “Hell Baby” ile geçirdikten sonra ilk kez saf korku gerilimle karşımızda... Yönetmen Greutert ise kariyerini testere serisinde geçiren tanıdık bir isim... “Saw VI” ile ilk yönetmenlik denemesi için koltuğu devralan Greutert, “Saw 3D” ile de devam etmişti... Üçüncü filminde serilerden özgün işe geçiş yapma fırsatı bulmuş... Oyuncu kadrosunu da tanıdık simalardan oluşturmuş... Dikkat çeken yüz hatlarıyla yükselişe geçen Sarah Snook filmin tüm yükünü çekerken, Joelle Carter, Mark Webber, David Andrews, Ana de la Reguera, Amber Stevens ve Chris Ellis de ona eşlik eden isimler...
Jessie ile tanışıyoruz... Hayatının dönüm noktasında... Bebek bekliyor ve sevgilisiyle birlikte yaşamak için eşyalarını toparlıyorlar... Yola çıktıklarındaysa yeni bir dönüm noktası başlıyor... Gözünü hastahanede açıyor, bebeği ve sevgilisini kaybetmiş, üstüne bir de felç olmuş... Bakım ihtiyacı söz konusu olunca, yıllar önce terk ettiği kasabaya babasının yanına dönmekten başka çaresi yok... Doğup büyüdüğü eski ev, iletişim kurmayan bir baba derken beklenmedik bir fırsat doğuyor... Annesinin odasına yerleşmesiyle de gerilimin fitili ateşleniyor...
Filmin sürprizlerini bozmayalım... Sonrası hayaletler ve vudu karışımından doğan bir gerilim... Evde istenmeyen bir ruh var, geçmişte bir sır var, annesinin o daha doğmadan tarot bakıp geleceği görmesi var... Gerilim adına her fırsatı kullanmaktan çekinmeyen bir film Jessabelle... En güzeli de, hiç vakit kaybetmemesi... Bildik numaraların dışına çıkmayı da bolca deniyor... Birçok filmi andırdığını söylemek mümkün ama iyi bir senaryo var elde... Dozu sürekli arttıran ve gerekli sıçramayı yapabilen yönetmen, atmosferi de iyi kurmuş, süreyi de hiç sarkıtmadan 90 dakikasını iyi kullanıyor... “Senin üzerine oyunlar oynasak da kaderin yazdığından farklısı olmaz.” alıntısıyla başlayarak, saflarını da daha baştan belli ediyor... Finali de hayli tatmin edici aslında... Ama en kusurlu yanı aynı zamanda... Çok aceleci davranıyor nedense Greutert, bir es verip, biraz daha ağır işlemek dururken adeta oldu bittiye getirmiş finalini... Etkiyi daha da arttırabilirdi... Seyirciyi de fazla düşünmemiş, hatırlatmaya ya da açıklamaya hiç girişmiyor... Serpiştirdiği sahneleri de iyi kullanıyor final anında...
Yer yer “Skeleton Key”i andıran ama bir korku gerilim filminden ne bekliyorsanız karşılığını fazlasıyla veren Jessabelle, aceleci finaline rağmen türü sevenlerin izlemesi gerekenlerden...
Yorum Gönder