Amerikan tarihinin en büyük vurgunlarından Empire State soygunu, peşindeki gizemiyle halen konuşulmaya ve her daim yeni teorilerle desteklenmeye devam ederken bir teoride beyazperdeden geldi... Gerçekleştiğinde en büyük nakit soygunu olarak anılan olayın sonunda hırsızlar yakalanıp hüküm giydikleri halde esrarını koruyan paranın nerde olduğuna dair kendince cevap buluyor ve inanmanızı bekliyor “Empire State”...
Gerçek olaydan yola çıkan filmimizin senaryosu “Breach” ile adını duyuran ve Al Pacino’lu “You Don't Know Jack” ile Emmy ödülü alarak çıkışını sürdüren Adam Mazer’a ait... Yönetmen koltuğunda ise Dito Montiel oturuyor... 2006’da kendi romanından uyarladığı ilk filmi "A Guide to Recognizing Your Saints" ile büyük çıkış yakalayan Montiel, üç yıl sonra “Fighting” ile hepimizi şaşırtmış ve 2011 yapımı “The Son of No One” ile de bunu sürdürmüştü... İlk filmiyle ödül avcısına dönüşen Montiel’in bu başarının devamını getirememe haline ilaç olmasını beklediği “Empire State, tam da bu çıkışa hizmet edebilecek öğeler barındırıyor kağıt üzerinde... 1980’ler, Bronx, tarihe geçmiş efsane bir soygun, hem de zırhlı araç soygunu... Favori oyuncusu Channing Tatum’dan da vazgemiş üstelik Montiel... Her zamanki gibi iyi bir kadro kurmuş... Liam Hemsworth ve Michael Angarano’nun başı çekerken, onlara Emma Roberts, Dwayne Johnson, Nikki Reed, Michael Rispoli ve Jerry Ferrara eşlik ediyor... Afişlerde Roberts ve Johnson öne çıksa da, çok fazla rollerinin olmadığı ve fazla görünmediklerini belirteyim...
1982 yılındayız... Bronx’ta iki arkadaşa odaklanıyoruz... NYPD’ye katılmak isteyen ve bu sayede ailesinin sorumluluğunu hafifletmeye çalışan Chris ve aylaklık uzmanı Eddie... Black Sabbath konseri sırasında çıkan olay siciline işlendiği için polislik sıvanına yaptığı başvurusu reddedilen Chris Potamitis kendisine yeni bir iş arıyor hemen... Çok sürmeden zırhlı araç firmasında işe giriyor... Daha işi kapma evresinde güpegündüz soyulmalarıyla şok oluyor... Ortağının ölmesi de cabası... Madem silahını kullanmadın o zaman şirket binasının gece bekçisi ol deyince şirket, soluğu masa başında alıyor elemanımız... Sonrası da çorap söküğü gibi geliyor... Kayıtları tutulmayan para, herkesin ufak ufak tırtıklamaları derken neredeyse hiç korunmayan bir şirket ve yaklaşık 25 milyon dolarlık bir meblağ... E ortam resmen gel bizi soy derse ne olur, planlar başlar...
Seksenler atmosferi konusunda başarılı bir iş çıkaran Montiel, ilk kez başkasının senaryosu ile yola çıkmış... Bu durumun hanesine pek olumlu yansıdığı da söylenemez... Mazer, adeta bir tv filmi ya da dizisi havasıyla oldu bittiye gelen bir iş çıkarmış ortaya... Bu durumun sonuçlarıysa, tempolu bir film olmasına rağmen herşeyin çok fazla üstünkörü anlatılması... Detaylanmaya girişmeden sanki ana başlıklarla, sıradan bir olaymış gibi... Oysa Ameriken tarihinin belli başlı soygunlarından biri var ortada... 11 milyon dolar çalınmış ama halen gizemini koruyan 3 milyon dolar buhar olup uçmuş durumda... Sadece bununla kalmamış, yöntem olarakta geçmiş tarihe ve herkesi şaşırtmış... Bunların filme yansıması ise hayli şaşırtıcı... Şaşırtan ya da heyecan veren tek bir an olmadan geçip giden 94 dakika yavanlıkta sınır tanımıyor... Bu çok olağan anlatım ve sıradan kurgu sonrasında da 3 milyonun nerde olduğuna dair merak duygusu da kayboluyor... Sebepleriyle çok fazla ilgilenmeden, yan öyküleriyle zenginleştirmeye çalışılmadan soygun anlarına daha fazla yer verse heyecan yaratabilecek bir seyir, boş zamanı olanlar için bile fazla gelebilecek hale dönüşüyor... Polis olmak hayali kuran birinin suçluya dönüşümü, afişe slogan cümle yazmakla olmuyor, anlatmakta lazım...
Amerika’da yaygın gösterime giremeyen ve dünyada sadece Tayvan’da vizyon yüzü görebilen film, ev sinemasında meraklılarını bekliyor ama bu ilgiyi haketmeyen kötü bir deneme sonuç olarak... Vasat bir soygun filmi olmayı bile beceremeyen “Empire State”in vurgunu, zamanınızı da kapsamak için bekliyor...
Yorum Gönder