Türk tiyatrosunun unutulmaz ismi Savaş Dinçel’in yazıp, yönettiği son oyun olan “Uçurtmanın Kuyruğu” Mersin’de sahnelenirde ben dururmuyum, gidip izlememek olmazdı...
2007’de yitirdiğimiz Dinçel’in, ödüllü oyunu “Uçurtmanın Kuyruğu” bu kez, İlker Ayrık ve Aykut Taşkın’ın oyunlarıyla Pervasız Tiyatro tarafından sahnelendi. Yunus Özdemir organizasyonu ve Lamos Rotary Kulübü’nün katkılarıyla izleyiciyle buluşan oyun, Kongre ve Sergi Sarayında sanat severlere keyifli bir iki saat yaşattı. Oyun sonunda Lamos Rotary Kulübü Başkanı Atıl Aktaş, oyuncu Ayrık ve Taşkın’a topluma örnek olan kişilikleri ve mesleklerinde gösterdikleri başarılardan dolayı birer plaket takdim etti.
Yıllar önce izlediğim oyunu, yeniden izlemek ayrı keyifti öncelikle... Çocukluğunu yaşayamamış bir adamın çocuk yanına ulaşma macerası, 2002’de Savaş Dinçel’e Avni Dilligil Ödülleri’nde yılının oyun yazarı ödülünü kazandırmıştı. Ustanın emanetini devralan Ayrık ve Taşkın’ı özellikle tebrik etmek gerekiyor. Plaketleri alırken Ayrık’ın sözleri de ayrı önem taşıyordu... Oyunun perdesinin hiç kapanmayacağını belirterek, kendilerinden sonra devam etmeleri için genç iki oyuncuya emaneti devredeceklerini söyledi ki, gecenin en güzel anıydı...
Oyunu bilmeyenler için konusunu çıtlatmak gerekirse, karanlıkta bir adamın birşeyler yazdığını görmemizle açılır... Sonrasında hiç çalmayan kapı çalınır ve davetsiz gelen misafir, adamı sorgulamaya başlar... Çocukluğunu yaşayamamış, aldığı katı disiplini sürdürmüş bir adamın, misafiriyle konuştukça iç hesaplaşmalara girişi, anıları, hatırladıkları derken herşeyin özü bellidir... “Herkesin çocukluk hakkı saklıdır”... İçinizdeki çocuğu öldürmemeniz, hayatın getirdiği kurallara sıkı sıkıya bağlı kalmamanızı da vurgular, kaç yaşında olursanız olun her zaman çocuk olabileceğinizi de... Daha fazla anlatmayayayım, gidin ve izleyin... Pervasız Tiyatro şu aralar Anadolu turnesindeyken, çocuk olma keyfini yaşayın iki saat boyunca... Belki soluğu evde aldığınızda, bir köşeye attığınız uçurtmanıza sarılırsınız kimbilir...
Fotoğraflar: Ömer Serdar Kocapınar
Yorum Gönder