Yıl 1997... Şimdiki rahatlığın olmadığı zamanlar... Bir sürü grup ismi bilip ulaşamadığımız, bir sürü filmi duyup nasıl izleyeceğiz kaygısında yaşadığımız günler... Kaset çektirdiğimiz, karma kasetlerden gruplar hakkında fikir edindiğimiz günler... Müzik dünyası da değişmiş, rock çeşitlemelere gitmiş, İngiltere'den çıkan sesler kulakları doyurur haldeyken... Şehir desen ufak, medya desen kısır hepsi hasır altında keşfedilmeyi bekleyen gruplar varken rehber arasan yok... Tamda böyle bir zamanda bir gazetenin ilavesinden okuduğum müzik sayfasında övgüyle bahsedilen bir albümü gözümü kırpmadan almıştım... Elbette kaset, cd'sini nerde bulacaksın o zaman... Raksotek vardı o zamanlar, dükkan bile değildi üstelik bir mağazanın merdivenlerine sıkışmış açık büfe gibiydi müzikseverler için...
Walkmen'e takar takmaz kemanlar girdi kulağıma ilkin, sonra bir daha unutmayacağım, peşinden koşacağım bir ses başladı vokale... Tindersticks'in Curtains albümüydü çınlayan kulaklarımda... Sürekli eşlik etti bana ve hemen tanıdıklara sevdirme harekatlarına girişmiştim...
3 yıl sonra... Yıl 2000... Yine övgüler, hemen gelse de izlesek telaşları edinmemi sağlayan bir film çıktı karşıma... Şu yazıda bahsettiğim filme bayılmıştım... Ki bayılmamak mümkün değildi... İzler izlemez beni benden alan bir filmle, bir şarkı çok güzel örtüşmüş...
Yazmamın bir sebebi yok aslında, görünce gittiğim yerlere sizi de götüreyim dedim hepsi bu... Hem sadece klibi ekleyip bırakmak da olmazdı... Güzel şarkı, güzel film nihayetinde... Dinleyin, bilmiyorsanız keşfetmiş olursunuz, bi faydam dokunur hemde...
Yorum Gönder