Seksenli yıllarda yükselişe geçerken çok taraftar toplayan kişisel intikam filmlerinin sinemadaki yeri hiç azalmadan sürüyor. Adalet duygusunun o yıldan bu yana tatmin edici olmamasının da bunda payı büyük elbette. Özellikle devlet ile bağlantılı işlerde kanun etkisini göstermediğinde al sazı eline kendin yap güdüsü seyirciden de kabul görüyor. Kendini onun yerine koyan seyirci keyifle o intikamın alınmasını bekliyor. Bunun yanlış olduğu uyarısı yapılsa da seyirci memnun oldukça yenileri geliyor. 2023 yapımı “Vindicta” bu mantıkla seyirci dostu olarak 6 Ekim’de gelmiş ev sinemasına.
Senaryosunu Ian Neligh ve Steven Paul’ün kotardığı filmin yönetmeni ev sineması pazarının üretken isimlerden Sean McNamara. 1980 yılından beri sektörde olan kurt isim Paul, oyunculukla başlayarak her şeyi yapan isimlerden. Beş filmlik “Baby Geniuses” serisi ile tanınıyor. Neligh ise 2021 yılında girmiş sektöre. Yazıp yönettiği kısa metraj “The Thorn King” ve hikâyesinden senaryolaştırdığı “Hyde” ile vasat bir başlangıç yapmış bir isim. Steven Paul ile birlikte pek çok filmde çalışan McNamara, 1989’dan bu yana 72 yapımda yönetmenlik yapmış bir isim. Ajandası da dolu... Şimdiden bekleyen 14 yapım var. 2011 yapımı “Soul Surfer” ve 2015 yapımı “Spare Parts” yönettiği en iyi filmler. Kısaca özetlemek gerekirse karşımızdaki künye bize hızlıca yazılıp yönetilmiş bir film olduğunu gösteriyor. Zaten ev sineması için üretiliyorsa daha fazlasını beklemeye gerek yok. Gelelim oyuncu kadrosuna. Tanıdık simalardan oluşan kadroda yükü çeken Elena Kampouris olmuş. 2012’de “Gossip Girl”ün bir bölümündeki konuklukla başlayan kariyerinde güzelliği ile öne çıkarak kısa sürede yükselişe geçen Kampouris, “Sacred Lies” dizisiyle rüştünü ispatlamıştı. Yan rollerin ardından nihayet başrolde. Jeremy Piven, Sean Astin, Travis Nelson, Jaime M. Callica, Daniel Cudmore ve Bradley Stryker da ona eşlik eden isimler.
Vindicta, anarşinin kol gezdiği Seattle’da yapıyor açılışı. Halk isyanda. Adalet arayışı ile ayaklanan halk ortalığı yangın yerine çevirmiş. Dükkan yağmaları, yangınlar, yaralanmalar derken ortam hayli karışık. Bu ortamda çiçeği burnunda bir parademik ile tanışıyoruz. Yeni emekli olmuş itfaiyeci babasına kendini ispatlamaya çalışan Lou stajını yeni tamamlamış ve ilk görevini bekliyor. O ilk görev verildiğinde de olaylar gelişiyor. Beş yıl önce yanmış bir bina yeniden olay mahalli olunca bize ilk yangın hatırlatılıyor. Acaba ne oldu derken meşhur David heykelinin yüzünü maske olarak takan birinin intikam peşinde attığı adımları izliyoruz.
Hemen her anının klişe olduğu film, seyircisinden destek bekleyenlerden… Şimdi şu olacak, şimdi bu olacak şeklinde interaktif bir seyir vaat ediyor. Filmleri böyle izlemeyi sevenler için keyifli. Zaten bildik olan hikâyesini de çok uzatmadan, sündürmeden işliyor. Öyle karakter yaratayım, derinleştireyim derdinde de değil. Olmasını da beklemiyoruz zaten. Standart intikam öyküsüne eklenen ufak şeylerle özgün olması hedeflenmiş. İntikamcının bıraktığı notların latince olması ve bunun Lou ile ilgisi izleyenin hoşuna gidebilir. Tüm bu bilindik haline ve klişeler geçidi olmasına rağmen devam filmine pas atmayı da ihmal etmemiş.
İntikamını latince ile süsleyen “Vindicta”, konusunu dağıtmadan seyircisini de ortak etmeye çalışarak ilerleyen merak duygusunu canlı tutarak finaline ilerleyen gerilim soslu bir seyirlik. Her şeyi çok bildik evet ama 87 dakikayı su gibi akıtarak bari boş zamanımı değerlendireyim diyenleri pişman etmiyor. Harcayacak boş zamanı olmayanınsa bu filmle zaten işi yok.
Yorum Gönder