Ev kadını olmak zordur, annelik zor. Erkekler için sabah kalkıp işe gitmek ve akşam eve dönmekten ibaret günün kadınlar için ne çok zaman alan şeylerle dolu olduğunu bilmeden konuşmak kolaydır. Hele bir de çocuklar varsa daha da zordur iş. Ya bir meydan okumayla roller değişirse? Neler olur diyenler için 1983 yapımı “Mr. Mom” Amazon Prime’da izleyicisini bekliyor.
Mr. Mom önemli bir ismin doğuşunu duyuran bir film. John Hughes’un ilk büyük senaryosu. 1979 yapımı dizi “Delta House”un senaryo ekibinde başlayan Hughes, biyografik drama “Tajna Nikole Tesle”nin ortak senaristlerinden biri olarak 1980’de ilk kez bir filmin künyesine adını yazdırmış. İki yıl sonra da “Class Reunion”un senaryosuna tek başına imza atmış. Vasatın altında kalan filmin ardından kariyerinin dönüm noktası olan 1983’te dört yapımla yükselişe geçmiş. Yaratıcısı olduğu dizi “At Ease” ile askerlik komedisine imza atan yönetmenin yıla sığdırdığı üç film var. Zamanla klasik haline gelecek “National Lampoon's Vacation”, ortak senaristlerinden biri olduğu “Nate and Hayes” ve tabii ki “Mr. Mom”. Sonrasının nasıl geldiğini biliyoruz. “Sixteen Candles”, “The Breakfast Club”, “Pretty in Pink” ve “Ferris Bueller's Day Off” başta olmak üzere seksenli yılların ikinci yarısına vurmuştu. Doksanlı yıllaraysa aile filmleriyle vurduğu damga “Home Alone” ve “Beethoven” ile ölümsüzler arasına girmesini sağlamıştı. Dönüm noktalarından “Mr. Mom”u izlemek bu yüzden keyifli. Sonraki yıllarda yazacağı senaryolarla iyice sağlamlaşacak Hughes sinemasının ilk adımlarını atmış. Başrolünde gencecik Michael Keaton’ı görmek, iki yıl sonra zaman makinasını icat edecek doktor Emmett Brown olarak hafızalara kazınacak Christopher Lloyd’u yan rolde görmek hayli keyifli. “Ben bunun yaşlı halini biliyorum, kimdi bu yaa” dedirtecek oyuncular mevcut kadroda. Jeffrey Tambor, Teri Garr, Martin Mull ve Graham Jarvis o isimlerin başını çekenler. Yönetmen koltuğunda oturan isim de Stan Dragoti. Sadece altı filmlik bir kariyere sahip Dragoti, 1972’de “Dirty Little Billy” ile yaptığı parlak başlangıcı yedi yıl sonra “Love at First Bite” ile sürdürmüşse de vasatı aşamayan filmlerle ilerlemiş. “Mr. Mom” üçüncü uzun metrajı olmuş. Altı yıl sonra Tom Hanks’in parlamasını sağlayan filmlerden “The Man with One Red Shoe”ya imza atmış. Sonrası da aile komedileri olmuş: 1989’da “She's Out of Control” ve 1991’de “Necessary Roughness”. O dönemin bilinen ama iz bırakmayan filmlerinin ardından köşesine çekilmiş ve bir daha dönmemiş setlere. Mr. Mom ile hatırlanıyor.
Mr. Mom hiç eskimeyecek bir konuya sahip. Üç çocuklu Butler ailesiyle tanışıyoruz. Jack ve eşi Caroline hayatlarından memnun ama her şey bir anda değişiyor. Jack’in işten kovulmasıyla başlayan krizin sonu iddiaya bağlanıyor. Eşinin işe geri dönme çabasıyla dalga geçmekle kalmayıp hangimiz önce iş bulursa kazanır diyerek ortaya para koyuyor. Kaybeden olmakla kalsa iyi… Artık roller değişecek ve Caroline işe giderken Jack evde kalıp çocuklarla ilgilenecek. Anne olacak, Bay Anne. Böylece başlayan komedi hız kesmeden sonuna kadar ilerliyor.
Hughes’un detaycılığının öne çıktığı film, yan karakterlerin kısacık da olsa doğru kullandığında nelere kadir olduğunu gösteriyor en başta. Aynı anda eve gelen üç çalışan ile ritmi istediği gibi ayarlıyor Hughes. Elektrikli süpürgenin bile bir adı ve akılda kalıcı bir sahnesi var örneğin. Senaryo hakimiyetini gösterdiği pek çok sahne mevcut. Olabildiğince basit, olabildiğince sade ve hızlı adımlarla frenlerinden boşandırdığı senaryoyu gerektiği anda aynı hızda toparlıyor. Aradan geçen yıllara rağmen halen tazeliğini korumasını da basit tekrarlar ve “şimdi olacak” merakıyla beklenen sahnelerle oluşturduğu ritme borçlu. Her şeyin 91 dakikaya sığması da muazzam iş. Son dönemde bu şekilde ritmini, enerjisini koruyan komediye rastlamak zor. Kısım kısım skeçlerden oluşan yamalı bohça gibi bütünlerle sınanıyoruz şimdilerde. John Hughes gibi işin ehli sinemacılar da çoktan göçtüler başka diyara.
Beklenen her şeyin tam da beklendiği zamanda olduğu seyirci dostu bir komedi Mr. Mom. Pazar akşamını keyifle geçirmek isteyen aileler için biçilmiş kaftan. Akıp giden 91 dakikaya birlikte atılan kahkahaların eşlik edeceğine şüphe yok.
Yorum Gönder