Sinemamızda son yıllarda komediyle birlikte en popüler, en çok izleyici çeken türlerden biri de korku. Özellikle İslami öğelerden (hoca, cin, peri vb.) beslenen bu filmlerden iyisiyle, kötüsüyle her yıl en az on adet görmek mümkün vizyonda. Bugün sinemalarımıza konuk olan, Lütfü Emre Çiçek’in ilkgösterimini Screamfest’te yapan debutü “Naciye”yse bu ‘cinli kervan’a katılan filmlerden biri değil; ancak bu korku furyasının kopardığı fırtınaya sırtını dayamaya çalıştığı da ortada.
“Naciye”, eski usul okült (perili ev vb.) filmlerini referans alıyor kendine; Büyükada’dayız, yeni evli çiftimiz kiraladıkları büyükçe bir evi ziyarete geliyorlar geceyarısı nedense. Fakat ev sandıkları gibi aslında sahipsiz değil! Kafayı sıyırmış, annesi dahil evi bu zamana kadar kendine yuva yapmaya çalışmış bütün girişimcileri doğrayan Naciye, yeni çiftimize de bir hoş geldin yapmayı ihmal etmiyor tabii doğal olarak!
Öncelikle şunu söylemek lazım “Naciye”, gibi korku türünde kısırlık yaşayan sinemamız için önemli bir deneme. Tıpkı geçtiğimiz aylarda vizyon gören “Baskın: Karabasan” gibi… Naciye’de boy gösteren Derya Alabora cidden müthiş bir kompozisyon çizmiş filmde. Korku koreografileri gerçekten ürkütücü; salt ses kuşağına bel bağlamadan gerilim yaratmayı başarıyor film. Bu da bizim korku sinemamızın geleceği açısından gerçekten ümit verici. Şiddeti bol Uzakdoğu korku filmlerinde gördüğümüz figürleri andıran Naciye’nin hikâyesi umarım ardılları için bir rehber olur.
Gelgelelim dürüst olmak gerekirse “Naciye”nin eksileri maalesef artılarından fazla; kağıt üzerinde Naciye’nin ev ahalisine musallat olması dışında pek bir drama yok ortada. Yani olsa da bu dramanın pek çatışık olduğunu söyleyemeyiz. Bununla birlikte “Naciye”nin Amerikan korku filmlerine selam sarkıtan dur durak bilmeyen müziği de bir dakikadan sonra can sıkmaya başlıyor bana kalırsa. Lütfü Emre Çiçek’in Naciye karakterini salt kötü göstermemek amacıyla seçtiğini beyan ettiği bu kontra müziğin bünyeme ağır hasar verdiğini belirtmeliyim. Estetik olarak da bazen bütünlüğünü koruyamıyor “Naciye”, pat diye siyah-beyaz bir kareye geçebiliyor amaçsız bir şekilde mesela…
Sözün kestirmesi; “Naciye” cinli, hocalı korku filmlerinden daralanlar için gayet makul bir seçenek olarak görülüyor. Eksikliklerine rağmen “Naciye” denemeci tarafı öne çıkan Lütfü Emre Çiçek’in ilerde sağlam işler de yapabileceğinin kanıtı. Korku sinemamızın niteliğinin artması için bu tip denemelerin daha çok yapılması gerekiyor. Daha çok nitelikli korku filminin yapılması için de izleyicilerin daha çok izlemesi! O zaman ne diyoruz? Haydi, herkes haftasonu sinemaya!
Naciye
Yönetmen: Lütfü Emre Çiçek
Senaryo: Lütfü Emre Çiçek
Oyuncular: Derya Alabora, Görkem Mertsöz, Esin Harvey
Yapım: 2016 / Türkiye / 81 dk.
Yorum Gönder