Bir sinefil güzellemesi!
Hollywood’un sinema endüstrisindeki yerine bakış attığı film örneklerinin çok olmadığı göz önüne alındığında, birkaç film içinde film örneği dışında hayli cesur bir deneme Tropik Fırtına. Robert Altman ustanın, eleştirel bakışı ile klasikler arasına giren “The Player”ı gibi bir elin parmaklarını geçmeyen örneklerden sonra, daha özetini okuduğunuz anda merak uyandıran bir film.
Son dönemde oynadığı benzer klişelerden beslenen komedi filmlerinde oynayan bir ismi künyede yaratıcı olarak görmek hayli merak uyandırıcı. Ben Stiller, uzun zaman sonra kamera arkasında. İki kısa film sonrası, “Reality Bites” ile hatırılı sayılır bir çıkış yapan Stiller’ın, ikinci filmi de aslında benzer bir konuyu ele alıyor denebilir. Çılgın bir kablolu televizyon elemanın arkadaşlık fantezisi “Cable Guy”da ortalama bir filmdi ama, Stiller’ın çıkışı moda dünyasına bakışını yansıttığı çılgın komedi “Zoolander”dı. Zoolander’da uyguladığı formülün bir benzerini uyguluyor yine Stiller tam yedi yıl aradan sonra. Hem eleştirilerini yapıyor, hem de ilgi çekici bir ikincil konu ile izlenesi bir seyirlik yaratıyor.
“Tropic Thunder”ın esin kaynağının 1987 yılına kadar gittiğini söyleyen Ben Stiller, “1987 yılında Steven Spielberg’in çektiği ‘Empire of the Sun’ adlı filmde çok küçük bir rol almıştım. Aktör arkadaşlarımın hepsi o günlerde ‘Platoon’ ve ‘Hamburger Hill’ gibi Vietnam filmlerinde oynuyorlar, çekim öncesinde iki hafta süreli eğitim kamplarına gidiyorlardı. Sonradan verdikleri söyleşilerde sürekli olarak, ‘Eğitim kampındaki koşullar son derece ağırdı. Hayatımın en zorlu deneyimini yaşadım. Diğer aktörlerle aynı ortamı paylaşıp her şeyden önce grup halinde hareket etmeyi öğrendik’ diyorlardı. Açıkçası gerçek savaş görmeden böyle şeyler söylenmesi bana komik geliyordu. Eğitim kamplarına komedi boyutuyla bakan böyle bir filmi bu nedenle yapmak istedim.”
Hareket noktasını dayandırdığı gerçek savaşı görmeden bir şeyler söylemenin komikliği formülünü, sektörün ince detaylı komik durumlarını da serpiştirerek deniyor Stiller. Üstelik yanına iyi de bir oyuncu kadrosunu alıyor.
Tarantino-Rodriguez projesi gibi sahte fragmanlarla filmini açmayı deniyor ki, karakterlerini kısa sürede tanıtmak için çok iyi bir fırsat. Üstelik benzer aktörlere giden göndermeler de cabası... Film içinde film atmosferi ile yapılan açılışın ilk dakikalarında da “Platoon”a göndermesini yapıyor…
Filmin ana karakterleri de çok iyi yaratılmış ve bir araya getirilmiş. Tepeden inme bir yönetmen… Benzer filmlerde oynayan ve artık cazibesini yitirmiş bir oyuncu… Ossuruktan filmlerle tanınan ama ciddiye alınmadığı için savaş filmine bel bağlayan çılgın bir komedi oyuncusu… Oynayacağı her rolde kendini zorlama konusunda, sınırlarını aşma konusunda çekinmeyen bir Oscar ödülü koleksiyoncusu… İstediği her şeye sahip olan, oyunculuğu deneyen bir pop ikonu… Kadrodaki herkese hayran olan ilk rolündeki bir oyuncu yeniyetmesi…
Söz konusu savaş anıları kitabının uyarlamasının gerçeklikten uzaklığı ve yapımcıdan gelen azarlar sonrası ana konuda işlenmeye başlıyor. Anı kitabının sahibi gazi Tayback’in önerisiyle ekip gerçek savaş alanına konuyor. Bu anda da yönetmenin devre dışı kaldığı sahne ile her şey başlıyor. Gerçek savaş ortamında “sıkıyorsa aynılarını yap haydi” atmosferi ile, bir dakika duraklamadan zeki diyaloglar ve bolca klasik filmlere gönderme ile özellikle sinefiller için tadından yenmez dakikalar yaşatıyor Tropik Fırtına. Her oyuncu zamanı geldiğinde sahnelerin yıldızı oluyor, tek kişilik şovunu yapıyor. Başı çeken de unutulmayacak performans veren Robert Downey Jr. ile filmi kapatan dansı ile sevimli bir hal alan görülmesi gereken bir Tom Cruise…
Sektör içinden bir yıldızın savaş filmlerini taşlamaları arasında, gerçek savaş ortamından tek parça halinde çıkmaya çalışan oyuncularının öyküsünü zekice birleştiren filmin aksiyon hedefi ise adeta her yönüyle tam teşekkül sinema sektörü. Sıkılan kurşunların, atılan tekmelerin hedefinde, şımarık oyuncular, davranış bozuklukları gösteren yıldızlar, stüdyo patronları, yapımcılar başta olmak üzere Stiller’ın yozlaştığını düşündüğü koca bir sektör var. Tüm bunların yanında da hayli eğlenceli ve sürükleyici bir komedi…Ben Stiller’ın daha çok senaryo yazması, yönetmenliğe daha fazla zaman ayırması dileklerini ortaya çıkan yönetmenliği ve başarılı oyuncu kadrosu ile yılın en iyi filmlerinden biri Tropik Fırtına… Komedi filmlerinin benzer kalıpta seyrettiği, sürekli klişeleri kullanarak tekdüzeleştiği bir dönemde Ben Stiller’dan bir sinefil güzellemesi, bir çölde vaha…
Hollywood’un sinema endüstrisindeki yerine bakış attığı film örneklerinin çok olmadığı göz önüne alındığında, birkaç film içinde film örneği dışında hayli cesur bir deneme Tropik Fırtına. Robert Altman ustanın, eleştirel bakışı ile klasikler arasına giren “The Player”ı gibi bir elin parmaklarını geçmeyen örneklerden sonra, daha özetini okuduğunuz anda merak uyandıran bir film.
Son dönemde oynadığı benzer klişelerden beslenen komedi filmlerinde oynayan bir ismi künyede yaratıcı olarak görmek hayli merak uyandırıcı. Ben Stiller, uzun zaman sonra kamera arkasında. İki kısa film sonrası, “Reality Bites” ile hatırılı sayılır bir çıkış yapan Stiller’ın, ikinci filmi de aslında benzer bir konuyu ele alıyor denebilir. Çılgın bir kablolu televizyon elemanın arkadaşlık fantezisi “Cable Guy”da ortalama bir filmdi ama, Stiller’ın çıkışı moda dünyasına bakışını yansıttığı çılgın komedi “Zoolander”dı. Zoolander’da uyguladığı formülün bir benzerini uyguluyor yine Stiller tam yedi yıl aradan sonra. Hem eleştirilerini yapıyor, hem de ilgi çekici bir ikincil konu ile izlenesi bir seyirlik yaratıyor.
“Tropic Thunder”ın esin kaynağının 1987 yılına kadar gittiğini söyleyen Ben Stiller, “1987 yılında Steven Spielberg’in çektiği ‘Empire of the Sun’ adlı filmde çok küçük bir rol almıştım. Aktör arkadaşlarımın hepsi o günlerde ‘Platoon’ ve ‘Hamburger Hill’ gibi Vietnam filmlerinde oynuyorlar, çekim öncesinde iki hafta süreli eğitim kamplarına gidiyorlardı. Sonradan verdikleri söyleşilerde sürekli olarak, ‘Eğitim kampındaki koşullar son derece ağırdı. Hayatımın en zorlu deneyimini yaşadım. Diğer aktörlerle aynı ortamı paylaşıp her şeyden önce grup halinde hareket etmeyi öğrendik’ diyorlardı. Açıkçası gerçek savaş görmeden böyle şeyler söylenmesi bana komik geliyordu. Eğitim kamplarına komedi boyutuyla bakan böyle bir filmi bu nedenle yapmak istedim.”
Hareket noktasını dayandırdığı gerçek savaşı görmeden bir şeyler söylemenin komikliği formülünü, sektörün ince detaylı komik durumlarını da serpiştirerek deniyor Stiller. Üstelik yanına iyi de bir oyuncu kadrosunu alıyor.
Tarantino-Rodriguez projesi gibi sahte fragmanlarla filmini açmayı deniyor ki, karakterlerini kısa sürede tanıtmak için çok iyi bir fırsat. Üstelik benzer aktörlere giden göndermeler de cabası... Film içinde film atmosferi ile yapılan açılışın ilk dakikalarında da “Platoon”a göndermesini yapıyor…
Filmin ana karakterleri de çok iyi yaratılmış ve bir araya getirilmiş. Tepeden inme bir yönetmen… Benzer filmlerde oynayan ve artık cazibesini yitirmiş bir oyuncu… Ossuruktan filmlerle tanınan ama ciddiye alınmadığı için savaş filmine bel bağlayan çılgın bir komedi oyuncusu… Oynayacağı her rolde kendini zorlama konusunda, sınırlarını aşma konusunda çekinmeyen bir Oscar ödülü koleksiyoncusu… İstediği her şeye sahip olan, oyunculuğu deneyen bir pop ikonu… Kadrodaki herkese hayran olan ilk rolündeki bir oyuncu yeniyetmesi…
Söz konusu savaş anıları kitabının uyarlamasının gerçeklikten uzaklığı ve yapımcıdan gelen azarlar sonrası ana konuda işlenmeye başlıyor. Anı kitabının sahibi gazi Tayback’in önerisiyle ekip gerçek savaş alanına konuyor. Bu anda da yönetmenin devre dışı kaldığı sahne ile her şey başlıyor. Gerçek savaş ortamında “sıkıyorsa aynılarını yap haydi” atmosferi ile, bir dakika duraklamadan zeki diyaloglar ve bolca klasik filmlere gönderme ile özellikle sinefiller için tadından yenmez dakikalar yaşatıyor Tropik Fırtına. Her oyuncu zamanı geldiğinde sahnelerin yıldızı oluyor, tek kişilik şovunu yapıyor. Başı çeken de unutulmayacak performans veren Robert Downey Jr. ile filmi kapatan dansı ile sevimli bir hal alan görülmesi gereken bir Tom Cruise…
Sektör içinden bir yıldızın savaş filmlerini taşlamaları arasında, gerçek savaş ortamından tek parça halinde çıkmaya çalışan oyuncularının öyküsünü zekice birleştiren filmin aksiyon hedefi ise adeta her yönüyle tam teşekkül sinema sektörü. Sıkılan kurşunların, atılan tekmelerin hedefinde, şımarık oyuncular, davranış bozuklukları gösteren yıldızlar, stüdyo patronları, yapımcılar başta olmak üzere Stiller’ın yozlaştığını düşündüğü koca bir sektör var. Tüm bunların yanında da hayli eğlenceli ve sürükleyici bir komedi…Ben Stiller’ın daha çok senaryo yazması, yönetmenliğe daha fazla zaman ayırması dileklerini ortaya çıkan yönetmenliği ve başarılı oyuncu kadrosu ile yılın en iyi filmlerinden biri Tropik Fırtına… Komedi filmlerinin benzer kalıpta seyrettiği, sürekli klişeleri kullanarak tekdüzeleştiği bir dönemde Ben Stiller’dan bir sinefil güzellemesi, bir çölde vaha…
Yorum Gönder