♫ ♪♫ ♪•♫♪ 2006'dan bu yana Film, Dizi, Müzik ve Kitaplar üzerine Yazılar Diyarı... ♫ ♪♫ ♪ ♫ ♪♫

The Way We Weren't : Spontane Yalanlar

Bir ilişki nasıl başlar? Tanıma süreci nasıl ilerler? Her zaman doğruları mı söyleriz? Hayal kırıklığı ile biten bir ilişkinin ardından başladığımızda her şeyi olduğu gibi anlatabilir miyiz? Bazı şeyleri bir eksik bir fazla söylemez miyiz? Karşımızdakinin bizi beğenmesi adına süslemeler yapmaz mıyız? Eninde sonunda ortaya çıkacak yalanları sıralamaz mıyız? Spontane ol, öngörülemez ol demez miyiz kendimize? Ya iki tarafta böyle düşünüyorsa? Nasıl başlar ve ilerler o ilişki? 2019 yapımı Amerika İsviçre ortaklığı romantik komedi “The Way We Weren't” işte bu soruların cevaplarını arıyor.

İnternet üzerinden izleyiciyle buluşan küçük bağımsız romantik komedi, sevgililer günü haftasında sunulmuş. Rick Hays ve Brian DiMuccio’ya ait hikayeyi senaryolaştıran isimler Aran Eisenstat, Hays ve DiMuccio olmuş. Hays aynı zamanda yönetmen koltuğunda da oturuyor. Aran Eisenstat ilk senaryosunda ve işin İsviçre tarafından sorumlu. “ScriptGirl Report” serisiyle tanınan DiMuccio ise prodüktör, aktör ve senarist olarak beşinci uzun metrajında. 1995 yapımı “The Demolitionist”in senaryosu ile ilk adımı atan DiMuccio, b türü aksiyon ve korkular ile devam etmiş. “Voodoo”, “Little Witches” ve “Moonbase” ile doksanlar sonunu getirdikten sonra milenyumla birlikte pek ortalarda gözükmemiş bir isim. 13 bölümlük “ScriptGirl Report” serisiyle 2008’de yaptığı dönüşten sonra ilk kez bir uzun metraj senaryosunda. Ses miksajcısı olarak tanınan Rick Hays ise ilk filminde. 1994’ten bugüne yüzden fazla filmin miksajında görev alan Hays, ilk senaryosu ve yönetmenlik deneyiminde. Prodüktörlüğü de üstlenmiş, kurguyu da yapmış ve küçük bir rol de almış filmde. Oyuncu kadrosuysa dizilerle tanıdığımız simalardan oluşuyor. Son olarak “The Good Doctor”da Doktor Morgan olarak izlediğimiz tatlı sarışın Fiona Gubelmann, “13 Reasons Why”ın Koç Rick’i Ben Lawson, “Testere” serisinin John Kramer’ı Tobin Bell, “30 Rock”ın Toofer’ı Keith Powell, “Criminal Minds”ın Joy’u Amber Stevens West, “McLeod's Daughters”ın Briony’si Alexandra Davies, Alan Simpson, Kristi Clainos ve Alyssa Diaz başı çeken oyuncular…

Charlotte ile tanışırız… 14 yıllık ilişkisinin halen sonuca ulaşmamasına sinirlenip sevgilisini uçurumdan iter… Öğrencilerinin hayranlık duyduğu öğretmendir ama sevgilisi şikayetçidir. Çok tahmin edilebilirsin, çok düzenlisin der. Brandon ile tanışırız. Grafik tasarımcımız fakirdir, cimridir, sevgilisi de bunlardan şikayetçidir. Güzel bir sürpriz yapmak isterken sevgilisini yatakta basar ama tam da adamın üstüne bayılır Brandon… İlişkileri biten mutsuz ikiliden Charlotte, sevgilisinin hediyelerinden birini satmak için e-bay’e koyduğunda Brandon ürüne ilgi gösterince konuşmaya başlarlar. İkisinin arkadaşı da aynı aklı vermektedir: Her şeyi olduğu gibi anlatma. Biraz süsle. Spontane ol. İkisi de buna uyunca ilişki başlar ve olaylar gelişir…

The Way We Weren't, bir yanlışlıklar komedyası en basit tabiriyle. Hays ve DiMuccio, iki karakter yaratıp birbirlerine yalan söyletmiş ve sonra o yalanların ortaya çıkışıyla tam gaz ilerleyen bir senaryoya imza atmışlar. Çok ritmik ve tempolu. Hızlıca tanıtıyor ikilisini, arkadaşlarını da denkleme ekliyor. İlişkiyi de hızlı ilerletiyor. Her şey çok mantıklı ve gerçekçi. Çiftin kimyasının tutmasıyla çok sevimli ve sempatik bir komediye dönüşüyor. Durum komedisini de kullanıyorlar. Bir ilişkinin hemen hemen her evresinden yarattıkları güldürünün de sınırı yok. Bir sevişme sahnesi ve sonrasındaki muayne sahnesi var ki gülme gazı. Yalanların ortaya çıkış anlarında da anne babayı devreye sokarak iyice frenleri boşaltıyorlar. Karmaşık ilişki konusunda elbette çok film izledik, görmediğimiz şeyler değil ama iyi senaryo var karşımızda. Her hamleyi doğru zamanda yapıyor, anlattığı ve gösterdiği her şeyi tekrar kullanarak ilerliyor. Hikâyenin çatısı çok iyi kurulduğu için saat gibi işliyor ve gerektiği yerde iyice zıvanadan çıkıyor. Bir İsviçre polisiye dizisi ve animasyon sahnelerle şenliği katlamayı da ihmal etmiyorlar.

Rick Hays, ilk filminde çok iyi iş çıkarmış. Her ilişkide bulunan sorunları herkesi kapsayacak şekilde derlemiş. Bir yandan özel olsa da herkesten bir parça mevcut... Komedi konusunda da başarılı bir tutum göstermiş. Aynı şeyi tekrarlamak yerine farklı hamlelerle temposu düşmeyen bir bütün yaratmış. Durum komedisini, kazaları işleme konusunda da aynı tavrı koruyor. Sahnelerin etkisini katlamayı başarmış. Testere olarak hafızamıza kazınan Tobin Bell’in bambaşka bir karakterle karşımıza çıkması da hoş sürpriz. Oğluna evlilik tavsiyeleri veren çılgın çiçek çocuğu, uyuşturucu ikram eden bir çılgın olarak onu görmek hayli hoş. İyi dramatürjisi sayesinde keyifle izlenen seyirlik finalini de çok iyi yapınca geriye alkışlamaktan başka bir şey kalmıyor. Tek eksiğinin teknik anlamdaki yetersizlikleri olduğunu söyleyelim yine de. Tuhaf renkler, kötü bir sinematofgrafi mevcut ama çok sırıtmıyor ve belli ki tamamen bütçe meselesinden kaynaklı bir sorun bu.

Yalanlarla başlayan ilişkinin çıkmaza girmesi üzerine keyifli bir romantik komedi “The Way We Weren't”, beklenmedik derecede iyi. Türü sevenler ıskalamasın.

Share this:

Yorum Gönder

 
Designed by OddThemes & Distributed by Free Blogger Template