“The Good, the Bad, the Weird” ile hem bir klasiğe saygı duruşunda bulunan hem de eğlenceli western aksiyon çıkaran yönetmen Kim Jee-Woon kaçınılmaz olarak Amerikan sinemasında… İyi yönetmenleri transfer etmekte fazla tereddüt etmeyen Hollywood, özellikle gişe eğlenceleri bakımından pek yönetmen çıkaramayınca soluğu Koreli yönetmenin yanında almış… Her zaman yaptığı gibi senaryoyu vermiş… Ki verilen senaryo yönetmenin son filminden izler taşıdığı için gayet doğru bir formüle oturuyor… Bolca nostalji sosunu da iliştirmeyi unutmamışlar ki, seyirci daha çabuk adapte olsun… İlkin uzun süresi olduğunu düşünmemenin mümkün olmadığı “Geçit Yok”, bu süreyi gayet sıkılmadan eritmekte hiç zorlanmıyor… İyi ya da kötü, keyifle izlenen bir aksiyon var karşımızda…
Hikaye oldukça sıradan, daha açılış sahnesinden şaşırtmayan bir dizi bilindik olayla anlıyoruz ki büyük bir uyuşturucu baronu hapisten firar ediyor… Amaç Meksika’ya kaçmak… Bunun içinde pek kimsenin aklına gelmeyecek bir plan hazırlamış… Bu kadar büyük bir baron, neden ona buna para dağıtmak yerine bir jete atlayıp ülke dışına kaçmıyor diye aklımıza gelmiyor değil ama umursamamak en iyisi… Meksika sınırındaki sakin kasabanınsa görmüş geçirmiş bir şerifi mevcut… Yardımcıları her ne kadar dangalak olsa da, yuvasını koruyan bir adam olarak gardını alıyor… Ve hikaye akmaya başlıyor… Hızlı arabalar, patlamalar, çatışmalar derken sürekli aksiyonun içinde tutuyor yönetmen izleyicisini… Aksiyona ara verdiğindeyse espriler, absürtlüklerle ilgiyi canlı tutmayı başarıyor… Hazırlanan formül bu yüzden hayli başarılı… Eski usül bir aksiyon, tamda o usülün ruhuyla akıp geçiyor perdeden, ne eksik ne fazla…
Bu tip bir film için hayli şanslı bir kadro mevcut filmde… Valimiz şerif olarak yeniden görevde, Eduardo Noriega uyuşturucu baronu, Forest Whittaker fbi görevlisi… Yan karakterlerde de komedi gazı için Knoxwille, Guzman, Martinez ve Alexander gibi tanıdık simalardan oluşan kadro yönetmen içinde şans… Bu şansın bir de dezavantajı olduğu gözden kaçmıyor… Zamanının Terminatörü, artık emeklilik yaşında görmüş geçirmiş şerif olarak sırıtmıyor ama, iş aksiyona geldiğinde hayli sırıtıyor… Zaten oyunculuğu sınırlı ama, artık jestler mimiklerde gitmiş… Öylece duvar gibi bakıp kalıyor Schwarzenegger, daha fazlası olamıyor… Biraz daha genç bir oyuncu ile daha etkili olabilecek bir karakter, bu sayede ziyan oluyor…
Eksiklerini gözden kaçırtmayı becerebilen “Geçit Yok”, 80’ler nostaljisini eğlence sosuyla, düşmeyen temposuyla sağlayabilen başarılı bir deneme… Daha kötülerini de gördüğümüz için hakkını teslim ediyor, izleyin eğlenin demekten çekinmiyoruz…
Yorum Gönder