Konu bulmakta zorlanan film endüstrisi öyle bir noktaya geldi ki 2023 yapımı bir film izlerken acaba hangi yıldayız diye sorarken buluyoruz kendimizi. Yeni olanın eskiye öykündüğü dönemden geçiyoruz. Yeniden çevrimler ve devam filmleri malumken bir de yeni filmlerin seksenli yıllardan ya da video kaset damgalı doksanlı yıllardan çıkıp gelmiş gibi olması artık şaşırtmıyor. Sanki zaman kapsülünde saklamışız da bugün açmışız gibi hissettiğimiz filmler var. 2023 yapımı Amerikan işi korku gerilim “Suitable Flesh” de onlardan biri.
Adeta video kaset furyası döneminde üretilmiş gibi görünen filmde eski damgası görürken bu durumu daha ilginç kılan da uyarlama olması. H.P. Lovecraft’ın 1933 yılında yayımlanan kısa öyküsü “The Thing on the Doorstep”ten uyarlanmış. Uyarlamayı kotaran ismi görünce seksenler havası mantıklı gelmeye başlıyor. En meşhur Lovecraft uyarlaması 1985 yapımı kült “Re-Animator” ile bilinen seksenli yıllar efsanesi Dennis Paoli yeniden kalem oynatmış. B türü korkuların aranan uyarlamacısı olarak büyük katkı vermiş ve unutulmaz işlere imza atmış bir isim Paoli. “From Beyond”, “The Pit and the Pendulum”, “The Dentist” başta olmak üzere her senaryosu kült mertebesine ulaşmış. Son olarak 2012’de yine Lovecraft uyarlaması “The Evil Clergyman”ın künyesinde gördüğümüz Pioli on bir yıl sonra oynatınca merak ve heyecan yaratıyor elbette. Korku/gerilim sinemasının halen o dönemi aradığı ortadayken bir dönem ustasıyla çalışmak büyük şans. Bu şansı kullanan ismi görünce şaşırmamak elde değil. 2007’de “Wrong Turn 2: Dead End” ile aktörlükten yönetmenliğe geçiş yapan Joe Lynch ilginç bir filmografiye sahip. Tuhaf konuları ve tür kırmalarını çok seviyor. 2011’de dört yönetmenli kolektif tuhaflık “Chillerama”, 2013’de daha da tuhaf aksiyon/komedi kırması “Knights of Badassdom”un ardından nasıl olduysa Selma Hayek aksiyonu “Everly”i yöneterek adını bir anda duyuran Lynch, 2017’de “Mayhem” ile tür kırması bir anarşi yaratarak dikkat çekmişti. Bu sayede büyük adımı atarak Netflix için motor dedi. 2019 yapımı aksiyon/drama kırması “Point Blank” tam da kariyer özeti gibi aslında. İyi oyuncularla çalışıyor, seyirciye her daim ulaşıyor, parlak bir fikirden yola çıkıyor, filmlerinde gereken her şey oluyor ama adını tam koyamadığımız bir şey eksik oluyor hep. Neredeyse iyi olmanın eşiğine gelen filmler çekiyor. Sanki bir eşik var da orayı geçemiyor. Yine her şey kağıt üstünde çok iyi. Bir dönem efsanesiyle hem de Lovecraft uyarlamasıyla çalışmış. Oyuncu kadrosunu da iyi kurmuş. Heather Graham ile Judah Lewis’in başını çektiği kadroyu Barbara Crampton, Bruce Davison, Johnathon Schaech ve Graham Skipper tamamlamış.
Psikiyatrist Elizabeth Derby ile tanışıyoruz. İşinde başarılı, kocasıyla mutlu, tadı tuzu yerinde… Beklenmedik bir hasta Asa, kapısını çalıp konuşmaya başladığında şahit olduğu tuhaflıkların peşine düştüğünde her şey değişiyor. Açıklayamadığı bir çekimle Asa’ya bağlanırken koyduğu teşhislerin yanlış çıkmasıyla yüzleşmek zorunda kalması ona pahalıya patlıyor. Asa’nın açtığı kapıdan içeriye giren tuhaflıkları izliyoruz.
“Suitable Flesh”in meramı beden ruh ilişkisi ve değişimler. Üstad Lovecraft beden bedene geçişin hayallerini kurarak yazmış kısa öyküyü. Adı üzerinde kısa öykü ve yıl 1935. 2023 yılında bu öyküden film çekecekseniz olmazsa olmaz iş kısa öyküyü mantıklı ve inandırıcı bir şekilde uzatmak. Sündürmeden uzatmak. İlginç fikirle başlayan filmi eldeki 100 dakikaya yaymak pek kolay değil. Düz çizgide ilerleyemezsiniz. Yer yer hamleler yapmanız ve yeni adımlar atmanız gerekir. En basit kompozisyonun bile giriş/gelişme/sonuç içerdiğini bilirsiniz. Yaptığınız iyi girişi iyi bir gelişme ile sürdürmeniz gerekir ki seyirci sizden kaçmasın. Nedense filmin, Paoli’nin ve Lynch’in bundan haberi yok gibi. Paoli’nin izleyicisini sürekli şaşırtan senaryolarının aksine bu kez fazla baştan savma davrandığını şaşırtıyor. İlk yanlış senaryoyu tasarlarken oluşmuş. Daha yarım saat dolmadan bunun bir bedenden bedene sıçrama hikâyesi olduğunu anlıyoruz. Sonrası da aynı hızla geliyor. Merak etmeye fırsat bile bulamadan sürekli beden değişen bir güç olduğunu da hatta o gücün şu anda kimin bedeninde olduğunu da görüyoruz. E olaylar bu kadar hızlı geliştikten sonra ne izleyeceğiz peki? Bu sorunun yanıtına kimse kafa yormamış olacak ki savrula savrula ilerliyoruz. Mantıksızlıklar ve aşırılıklar ile geçen dakikalarla kilitlenip kalan film bari sevişme sahnesiyle ilgi toplayayım dediğinde büsbütün saçmalayınca ipler de kopuyor. Araya dolgu malzemesi atarak ilerlerken ilk başta söylediğinin aksini söyleyecek kadar uçarak yapıyor finalini. Oysa parlak bir fikir var ortada. Hemen görmesek biraz merak etsek, olay ikili arasındaki gerilimden beslense ve anlamsız karakterlerle kafamız karışmasa çok daha iyi bir film çıkardı ortaya. Güzellik abidesi denen Heather Graham’ın ateşli sahnelerini görmesek de olurdu.
Seksenler havası ile video kaset dönemine yakın saf korku/gerilim örneği olmak için elinde tüm malzemeleri olan “Suitable Flesh”, kalkışta bozulan bir araç gibi. Attığı yanlış adımlar ve mantığı es geçme ısrarı yüzünden kaçırılmış bir fırsat olarak kayda geçiyor. Ziyan edecek 100 dakikası olanlar için biçilmiş kaftan.
Yorum Gönder