Anne baba gece gezmesine gidecekse çocukları emanet etmek üzere bakıcı yetişir imdada. Ama onu da seçmesi derttir. Kime nasıl güvenilecektir ki? Bu sebeple Amerikan filmlerinde hep mahallenin lise öğrencisi kızları seçilir ve uyarılar yapılıp evden çıkılır. Peki ya son dakikada her zamanki bakıcının bir problemi çıkarsa? 2015 yapımı korku gerilim “Emelie” yeni bakıcının ebeveynler için nasıl kabusa dönebileceğini anlatıyor.
2015’in festival gediklisi olarak adını duyuran filmin hikayesi “Lost” ve “Alphas”ın yazar asistanı Richard Raymond Harry Herbeck ve Michael Thelin imzalı. Künyelerde geçtiği adıyla Rich Herbeck senaryoyu kotarırken, 2006’dan bu yana ağırlıklı olarak tv işlerini yöneten Thelin de ilk uzun metrajı için yönetmen koltuğunda. Büyük bir bölümü tek mekanda geçen filmin oyuncu kadrosunun başını da dizilerle sivrilen Sarah Bolger, Joshua Rush, Thomas Bair, Chris Beetem ve Susan Pourfar çekiyor.
Üç çocuklu bir aile ile tanışıyoruz. Evlilik yıldönümlerini kutlamak üzere restorana yemeğe gidecekler ve bakıcı ayarlıyorlar. Her zamanki bakıcının müsait olmaması üzerine yeni bakıcıyı referanslarla bulmuşlar. Facebook sayfası açmış, gayet profesyonel biri olan Anna’yı bulmuş olmaktan dolayı da mutlular. Anna’nın eve gitmesiyle çocuklar Jacob, Sally ve Christopher ile tanışıyoruz. Anne baba uyarılarını yapıp evden ayrılınca Anna’nın rahatlığı, çocukları fazlaca özgür bırakması ve her odayı gezinip kurcalamasıyla gerilim de başlıyor.
Herbeck ve Thelin tam anlamıyla her ebeveynin kabusu neyse onu yazmış. Mantıklı ve inandırıcı... Sakınmadan, korkmadan ve risk almaya hazır halde giriştikleri senaryonun matematiği de çok iyi. Ritmi her geçen dakika artan bir tempo da tuttururken dağılmıyor ve konunun dışına da çıkmıyor Emelie. Seyircisini önce yavaş yavaş psikolojik olarak hazırlıyor sonra başlatıyor aksiyonunu. Aksiyonda da eli açık, neler olması gerekiyorsa tam olarak öyle oluyor. Üstelik tüm olay bakıcı ve üç çocuk arasında geçiyor. Anne babanın durumdan finale kadar haberi yok. Bolger’in performansından güç alan film atmosferini de kısa süre kurarak kapalı mekan gerilimiyle seyircisini finale kadar sürüklüyor. Bolger ve çocuklar arasındaki uyum da filmi neredeyse dökümanter havasına taşıyor. Emelie’nin kimliği üzerine fazla açıklayıcı olması ve olası devam filmine pas atmak üzere zorlama finali de filmin keşke olmasa dedirtenleri...
Prömiyerini yaptığı Tribeca Film Festivalinde beğenilerek adaylıklarla taçlanan ama ödüle uzanamayan Emelie, Thelin’in ilk uzun metraj sınavını başarıyla geçtiğini gösteriyor. Bakıcı kabusu gibi sıkça işlenen bildik konudan gerilimli 80 dakika çıkarmak az buz şey değil.
Yorum Gönder