Hikayeler bizi hayatta tutar mı? Tam ölüm kalım meselesinde o tetik çekilmek üzereyken iyi bir hikaye her şeyi geciktirebilir mi? Hepimizin iyi öykülere ihtiyacı vardır ve ne kadar ilginçse o kadar keyif aldığımız ortadadır. 2019 yapımı Amerikan işi “Kill Chain” işte o tetiği çekmek üzereyken sana bir hikaye anlatayım mı diye soranlardan.
Afişine de taşıdığı Nicolas Cage ile dikkat çeken filmin senaryosu ve yönetmenliği Ken Sanzel imzalı. 1997’de iki bölümlük mini dizi “Lawless”in yaratıcısı olarak başlayan Sanzel, bir yıl sonra ilk eşiği iki filmle geçmişti. İlk senaryosu “The Replacement Killers”ı Antoine Fuqua çekerken, kendisi de “Scar City” ile ilk yönetmenlik sınavını vermişti. 1999’da yine tv için “Dodge's City”i yazıp yönettikten sonra verdiği üç yıllık arayı “Lone Hero” ile bozmuştu. Kırılma noktasıysa ondan sonra geldi. Yeniden tv’ye dönen Sanzel, adını da böyle duyurdu. “Jonny Zero” ile fitili ateşleyip, “Numb3rs” ile zirveyi gördü. “Blue Bloods”, “NYC 22” ve “Ironside”ın senaryo kadrosunda da yer aldı, yönetmen koltuğunda da oturdu. Filmlerdeki vasat işlerini dizilerle aştıktan sonraki adımı da tv için çektiği “Nomads” oldu 2010 yılında. Beş yıl sonra aksiyonla yeniden film denemesine soyunan Sanzel, “Blunt Force Trauma” ile izleyiciyi iki böldü. Kimi sevdi, kimi nefret etti ama iyi vakit geçirten, su gibi bir aksiyondu. Dört yıllık aranın ardından yine iki işle dönmüş. Tipik yaz dizisi aksiyonu “Reef Break” ile vasatı aşarken sinema içinse kesişimli aksiyon “Kill Chain”i hazırlamış. Dizilerde çalışmanın katkısını net gösteren filmin kadrosunu da iyi kurmuş. Nicolas Cage, Ryan Kwanten, Alimi Ballard, Enrico Colantoni, Anabelle Acosta, Angie Cepeda ve Eddie Martinez öne çıkan isimler.
Bir gece vakti bir oteldeyiz. İki adam çıka geliyor ve resepsiyonisti öldürmek üzere emir aldıklarını belirtiyor. Adamın savunması ise size bir öykü anlatayım oluyor. Öyküyü dinlemeye başlamak üzere bu kez bir otel odasındayız. Bir tetikçi dışarıyı gözetliyor. Tehlike altında olduğunun farkında. Önce bir arabayı görüyor, sonra bir fahişeyi. Onu yanına çağırıp görev vermesiyle olaylar başlıyor. Zincirleme olayların sonu yeniden otele dönülecek ve her şey aydınlanacak…
Gayet iyi bir senaryoya sahip “Kill Chain”. Hiçbir şey açıklamadan, konuya hazırlamadan, girizgah yapmadan direk aksiyonun içine dalan filmlerden. Sanzel’in bu tercihi akıcı bir giriş sağlıyor ve soluksuz bir şekilde filmi yarılamayı sağlıyor. Kim kimdir, birbirleriyle ilgileri nedir diye anlamaya çalışırken akıp giden zaman da hayli tatmin edici. Mantıktan şaşmayınca sekteye uğramayor, seyirciyle birlikte tatmin edici bir şekilde ilerliyor. Kurguyu da otomatik olarak iyileştiren senaryoyu atmosferle birleştiren Sanzel, orijinal ya da bilinmedik bir şey anlatmasa da sıradan bir olay zincirini izletmeyi başarıyor. Oyunculukların orta karar olmasının bir önemi de kalmıyor bu sayede. Ucuz romanvari karşılıklı diyaloglarla izleyiciyle filmin arasındaki mesafeyi kısaltıyor. Akıcı diyaloglar ile tempoyu sürekli koruyor. Her şey olması gerektiği gibi. Finali de gayet iyi. Sanzel acele etmeden, sabırla elmaslarını parlatıyor.
Tek bir gecede ve ağırlıklı olarak tek mekanda geçen “Kill Chain”, iyi formüle edilmiş bir domino zinciri. Taşların birer birer yıkılmasıyla sona gelen seyirciyi tatmin etme garantili. Hikayeler ve bilinmezler arasında suç ile aksiyonun kesişiminden doğan keyifli bir doksan bir dakika. Türü sevenlerin ıskalamamasında fayda var.
Yorum Gönder