Cilveleşmek, kurlaşmak için cesaret arayan gençlerin favori oyunu şişe çevirmece, korku sinemasını beslemeye devam ediyor... Tamamen bu oyunun sonuçları üzerine kurulu olan “Truth or Dare” 2012 yapımı İngiliz işi olarak dikkat çeken, ev sinemasında adını duyuran filmlerden...
Senarist – Yönetmen ikilisi kısa film geçmişi olan isimler... Matthew McGuchan, 2003 yapımı vasati korku “LD 50 Lethal Dose”dan sonra ikinci uzun metrajın senaryosuna imza atmış... Robert Heath ise, üçüncü uzun metrajında... Yönetmen asistanlığından sonra, 2000 yapımı ilk kısa filmi “Cereal Killer” ile iki ödül alarak farkedilen Heath, beş yıl sonra ilk uzun metrajına komediyle girişmiş... “Out on a Limb”, pek bilmediğimiz izleme şansımız olmayan bir film olsa da, Wine Country Film Festival’in en iyi komedi ödülüyle taçlanmış... Beş yıl sonra gelen ikinci filmse bir tiyatro oyunu uyarlaması... Barrie Keeffe’den uyarlanan “Sus”, izleyicisini 1979 yılına, seçim gecesine götüren bir politik drama... Oyunun verdiği avantajla, iyi senaryo Heath’in kariyer zirvesini getirmiş... Bu parlak çıkışa rağmen, yönetmenin korku filmi çekmesiniyse anlamak zor... Hem de bu kadar düz bir filmle devam etme tercihi... “Truth or Dare”in en zayıf yanı da bu yanlış tercih oluyor... Türe aşina olmayan bir ismin çektiği film olduğunu en kritik anlarda hissettirmesi de bu durumun sonucu...
Oyuncu kadrosunda pekte tanıdık isimler bulunmuyor... Dizilerden aşina olduğumuz oyuncuların en şöhretlisi The Borgias'tan tanıdığımız David Oakes... En dikkat çeken oyuncuysa Jennie Jacques... Ki, rolüne en çok yakışan ve en çok çaba gösteren de o... Kuşağının dizilerde pişen, birkaç filmde küçük rollerde de olsa birlikte rol almış isimlerden oluşan kadro olduğuna inanmaksa hayli zor...
Bir parti sahnesiyle açılıyor “Truth or Dare”, hızlıca beşlimizi görüyor tanıyoruz... Gayet sosyal ve popüler gençlerimiz, tuhaf arkadaşlarını şişe çevirmece oynayarak eziyor sonrasında... Zaten pek kimsenin konuşmadığı, tuhaf bulduğu Felix, doğruluğu seçip uygulayınca önce aşağılanıyor, sonra ilk elden küçük düşüyor... Filmin konusu da böylece ortaya çıkmış oluyor... 2 ay sonrası, beşlimiz Felix’in doğum günü partisine gidiyor ve karşılarında abisini bulmalarıyla film akmaya başlıyor...
Doğum günü partisi yerine, Felix’e ne yaptıklarını öğrenmeye çalışan abisinin beşliyi sorgu suale çekmesi ve bunu yaparken yine şişe çevirmeceye müraccat etmesiyle gerilimin akması bekleniyor... Lakin, çok stabil ileriliyor film... Tüm sorgu küçük düşürenlerden intikam almaya dönüşüyor ama yöntemler hayli basit olunca şaşırtıcı manevralar gelmiyor bir türlü... Türün tüm dinamiklerini tekrar kullanmaya çalışan gerilim, kan ve vahşet konusunda da hayli kısır... Yönetmenin anlatım tercihleri de genellikle yanlış olunca, gerilmeden zaten izlediğiniz bir filmi ikinci kez izliyormuşsunuz hissine kapılıyorsunuz... Kurulamayan atmosfer, vasat oyunculuklarında etkisiyle, en azından sonuna kadar merakla izlenen bir film yaratma fırsatı kaçmış... Finalse, filmin en kötü yanı... Son dakikada, sırf şaşırtmak için yumurtlanan süpriz son aşırı zorlama olmuş...
Doğruluk mu, cesaret mi sorgusuna yeltenen korku filmi, aynı soruları kendine sormayınca izlenmese de olur sıfatına erişen sayısız örnekten biri... Ortalama gerilim filmi doğrularına yaslanabilse, cesur olmasına bile gerek yokmuş oysa...
Post a Comment